Ile żyją psy?

Ile żyją psy?
Ile żyją psy?

Trudno udzielić ogólnej odpowiedzi na pytanie „Ile żyją psy?”, ponieważ długość życia psa zależy od wielu aspektów. Przede wszystkim od rasy, do jakiej należy pies, od wielkości psa i warunków bytowych. Ponadto decydującą rolę odgrywają takie czynniki, jak odżywianie, ruch i opieka. Duży wpływ na wiek psów ma również genetyka. Wiele gatunków udomowionych jest nadmiernie rozmnażanych, co czyni je bardziej podatnymi na choroby. Obniża to znacznie średnią długość życia ras psów.

Ile żyją psy? Średnia długość życia psów

Żaden inny ssak nie jest tak zróżnicowany pod względem wyglądu, wielkości i wagi jak pies. Różnorodność znajduje również odzwierciedlenie w oczekiwanej długości życia, która może znacznie różnić się między rasami psów.

Na wolności większe gatunki zwierząt zwykle żyją dłużej. Bardzo duże ssaki, takie jak słonie i wieloryby, żyją znacznie dłużej niż małe myszy. Jednak w obrębie gatunków zwierząt można zaobserwować odwrotną zależność. Duże osobniki często umierają wcześniej niż ich mniejsze odpowiedniki.

Zjawisko to występuje również u psów — podczas gdy osobniki małych i średnich ras osiągają zwykle wiek 10-14 lat, połowa przedstawicieli dużych ras umiera w wieku 5-8 lat.

Z każdym dodatkowym kilogramem, który charakteryzuje końcową wagę rasy, jej oczekiwana długość życia zmniejsza się o około pół miesiąca. Żywotność dużych, ciężkich psów jest zatem znacznie skrócona, i to pomimo faktu, że początkowo potrzebują znacznie więcej czasu niż mniejsze psy, aby być w pełni dorosłymi i dojrzałymi płciowo.

Przeciętnie można oczekiwać, że psy będą żyć od 10 do 16 lat. Faza rozwoju szczeniąt dużych ras jest szybsza niż u małych ras. Tak więc większe rasy psów mają krótszą oczekiwaną długość życia, ponieważ starzeją się szybciej. Przyspieszone tempo wzrostu wiąże się z szybkim wzrostem komórek.

Dlaczego psy dużych ras starzeją się wcześniej?

Szczególnie widoczny jest szybki proces starzenia się ras olbrzymich. Obejmuje to rasy psów, które w wieku dorosłym ważą więcej niż 50 kg. Jeszcze zanim dojrzeją, często wykazują pierwsze oznaki starzenia. Silny wzrost dużych psów w pierwszej fazie życia jest postrzegany jako możliwa przyczyna szybkiego starzenia się.

Wyrafinowany mechanizm w organizmie umożliwia namnażanie się wielu komórek. Podział komórki może stworzyć identyczną, ale nową kopię oryginalnej komórki. Proces ten staje się wyraźnie widoczny podczas wzrostu. Powstają liczne nowe kopie komórek, aż wszystkie tkanki i narządy ciała psa osiągną swój ostateczny rozmiar. U większych psów komórki muszą dzielić się częściej w ramach wzrostu niż u mniejszych.

Małe rasy psów obejmują psy o wadze do 15 kg. Żyją one średnio dłużej niż średnie lub duże rasy psów. Dotyczy to na przykład jamników. Jamnik może żyć od 18 do 20 lat, ale uważa się go za seniora od 10 roku życia.

Border Collie to jedna ze średnich ras psów, która może osiągnąć wagę od 15 do 40 kg. Border Collie staje się seniorem w wieku 8 lat, ale w większości przypadków osiąga wiek około 15 lat.

Rasa dogów jest jedną z dużych ras psów. Duże psy zwykle ważą ponad 40 kg. Są seniorami od 7 roku życia, a ich oczekiwana długość życia wynosi około 11 lat.

Ogólnie można założyć, że im mniejsza rasa psa, tym wyższa średnia długość życia psa. Pudle miniaturowe i jamniki żyją najdłużej. Ich maksymalny wiek wynosi około 14 do 18 lat.

Jakie czynniki wpływają na długość życia psa?

Oprócz wielkości psa, wiele innych czynników odgrywa ważną rolę w długości życia psa. Są to, między innymi:

  • Odżywianie — podobnie jak w przypadku ludzi, podstawą zdrowego życia jest zbilansowana dieta. Odpowiednia karma dla psa zapewnia wystarczającą ilość składników odżywczych, a tym samym przyczynia się również do stabilnego układu odpornościowego. Nieodpowiednia karma może prowadzić do nietolerancji, problemów żołądkowo-jelitowych, a także nadwagi i otyłości. Z kolei nadwaga i otyłość prowadzą do problemów ze stawami i mają wpływ na narządy wewnętrzne.Jeśli chodzi o żywienie, ważne jest, aby zwrócić uwagę na to, która karma dla psa jest najbardziej odpowiednia dla psa, sucha czy mokra karma, BARF itp. W większości przypadków hodowca instruuje nowych opiekunów psa, jak powinno wyglądać prawidłowe karmienie. Również lekarz weterynarii może zalecić optymalną dietę dla czworonoga.
  • Ruch — ruch i ćwiczenia psa są również bardzo ważnym aspektem oczekiwanej długości życia psa. Obowiązują tu takie same zasady, jak w przypadku ludzi — jeśli dbasz o kondycję, żyjesz zdrowiej i często dłużej. Przy wystarczającej ilości ruchu pies może budować mięśnie, a większość psów lubi ćwiczyć. Ćwiczenia psa powinny być skoordynowane z dietą. Zapobiega to również otyłości, a tym samym ma pozytywny wpływ na narządy wewnętrzne. Ćwiczenia fizyczne to jednak nie tylko spacery, ale także możliwość zabawy z innymi psami, pływanie, bieganie.
  • Opieka nad psem — troskliwa opieka nad psem wzmacnia psychiczne i fizyczne zdrowie psa. Opieka to nie tylko karmienie i głaskanie, a również nauka i odpowiednia pielęgnacja psa. W przypadku psów warto pamiętać o regularnej pielęgnacji łap, która jest niezwykle ważna. Dzięki prawidłowej opiece, w niektórych przypadkach pies może zyskać jeden lub dwa lata życia.
  • Środowisko — środowisko, w jakim żyje pies, odgrywa kluczową rolę w długości życia czworonoga. Przykładowo psy wiejskie żyją nieco dłużej niż psy miejskie. Pies nie powinien być narażony na żadne szkodliwe substancje np. permanentny dym papierosowy. Ponadto bardzo ważny dla dobrego samopoczucia psa jest kontakt społeczny z innymi psami i ludźmi. Pies nie może być zmuszany do kontaktu z innymi psami lub ludźmi, ale jeśli to lubi, powinien mieć okazję do takich spotkań.
  • Genetyka — genetyka psa często określa długość życia psa, ponieważ przybliżony maksymalny wiek psa jest już określony w jego genach lub genomie, dlatego szczególnie ważne jest zwrócenie uwagi na rodzaj hodowli. Niestety przy hodowli psów często dochodzi do chowu wsobnego. Chów wsobny jest negatywnym czynnikiem wpływającym na oczekiwaną długość życia psa. Rasy psów, które powstają w wyniku chowu wsobnego, są zwykle bardziej podatne na choroby i dlatego nie osiągają maksymalnego wieku. Z kolei u psów rasy mieszanej powstaje zupełnie nowa kompozycja genetyczna. Przyjmuje się, że rasy mieszane mają dłuższą oczekiwaną długość życia niż psy rasowe, ponieważ można tutaj zapewnić, że nie doszło do chowu wsobnego.
  • Regularne badania kontrolne — regularne badania kontrolne psa mają kluczowe znaczenie dla długości życia psa. Tylko w ten sposób można wcześnie wykryć i wyleczyć jakiekolwiek choroby. Obejmuje to na przykład regularne odrobaczanie w celu ochrony psów przed pasożytami. Ponadto psy należy szczepić przeciwko chorobom, które mogą wywoływać kleszcze.

Czynniki środowiskowe, które mogą skrócić oczekiwaną długość życia:

  • nadwaga,
  • zaburzenia lękowe i strach,
  • chroniczny stres,
  • stały swobodny dostęp do paszy.

Czynniki genetyczne, które mogą skrócić oczekiwaną długość życia:

  • cechy anatomiczne, które są szkodliwe dla zdrowego oddychania,
  • różnice kolorystyczne w obrębie rasy, np. brązowa sierść labradora,
  • genetycznie uwarunkowana zwiększona podatność na choroby prowadzące do skrócenia życia,
  • niska zmienność genetyczna w obrębie rasy wynikająca z kojarzenia blisko spokrewnionych psów.

Czynniki środowiskowe mające pozytywny wpływ na długość życia:

  • niska masa ciała i niski procent tkanki tłuszczowej,
  • karmienie wysokiej jakości żywnością,
  • dostarczanie wysokiej jakości białek zapobiegających utracie mięśni,
  • optymalna opieka medyczna i regularne badania kontrolne,
  • zdrowa dieta.

Oznaki starości u psów

Następujące objawy są uważane za oznaki starzenia u psów:

  • Spada aktywność fizyczna psa,
  • Pies wolniej biega,
  • Spada wytrzymałość psa,
  • Zmniejsza się zdolność psa do reagowania na różne bodźce,
  • Pies śpi dłużej niż wcześniej,
  • Sierść psa staje się matowa,
  • Sierść wokół pyska i okolicy głowy staje się siwa,
  • Oczy stają się mętne,
  • Pies jest bardziej podatny na choroby — układ odpornościowy psa ulega degradacji,
  • Słuch i wzrok psa słabną,
  • Pies ma trudności z przystosowaniem się,
  • Zmienia się układ hormonalny.

Jeśli występuje którykolwiek z tych objawów lub jakiekolwiek zmiany w krótkim czasie, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby upewnić się, że nie jest to poważny stan. Starzenie się nie jest chorobą, jest etapem życia psa.

Najdłużej żyjące rasy psów

Jeśli szukasz czworonożnego przyjaciela, który będzie Ci towarzyszył przez życie tak długo, jak to możliwe, następujące rasy psów są szczególnie odpowiednie:

Najstarszy pies świata — ile przeżył lat?

Księga Rekordów Guinnessa wymienia australijskiego psa pasterskiego Blue Eye jako najstarszego psa na świecie, który żył 29 lat, 6 miesięcy i 12 dni.

Wiek psa w latach ludzkich

Powszechną praktyczną zasadą przeliczania wieku psa jest to, że jeden rok psa równa się siedmiu latom człowieka. Zgodnie z tym standardem, należy pomnożyć lata życia psa przez siedem, aby otrzymać odpowiedni wiek w latach ludzkich. W rzeczywistości konwersja jest znacznie bardziej skomplikowana, ponieważ psy starzeją się w różnym tempie w różnych fazach swojego życia. W związku z tym naukowcy opracowali dokładniejszy wzór do obliczania wieku psa w ludzkich latach. Opiera się on na mierzalnych zmianach w materiale genetycznym. Interesujące są tu pewne chemiczne elementy budulcowe, tak zwane grupy metylowe. W ciągu życia coraz więcej grup metylowych przyłącza się do specjalnych regionów genomu. Ich badanie dostarcza zatem informacji o procesie starzenia się wszystkich komórek w ciele.
W szczególności młode psy starzeją się szybciej w porównaniu z ludźmi. Podczas gdy siedmiotygodniowy szczeniak jest porównywalny do dziewięciomiesięcznego niemowlaka, roczny pies ma już fizyczny wiek 30-letniego dorosłego. Czteroletni pies ma już wiek odpowiadający około 50-letniemu człowiekowi. Na szczęście szybki proces starzenia się psa ponownie zwalnia, gdy kończy on siedem lat.

Szybkość starzenia się psów i ludzi staje się więc coraz bardziej podobna w starszym wieku. 10 lat psa odpowiada 68 latom, a wiek psa 12 lat odpowiada 70 latom ludzkim. Zgodnie z tym modelem, dokładny wiek psa można obliczyć, mnożąc logarytm naturalny psich lat przez 16 i dodając tę liczbę przez 31.

Wzór na to jest następujący: wiek psa w latach ludzkich = 16 x wiek psa + 31

Jednak ta kalkulacja podlega pewnym ograniczeniom. Może być używana tylko dla psów średniej wielkości, które są mniej więcej tego samego rozmiaru i wagi co labrador. Ogólna konwersja z lat psich na lata ludzkie musiałaby uwzględniać wielkość i wagę zwierząt – mają znaczący wpływ na długość życia i proces starzenia się poszczególnych psów.