Pies myśliwski

Wszystko co musisz wiedzieć o psach myśliwskich

Choć wegetarianizm staje się coraz popularniejszy to myślistwo ciągle jest powszechnością w niemalże każdym kraju. Niemniej człowiek nie jest tak dobry w polowaniach jak drapieżne zwierzęta, dlatego też na przestrzeni lat wyhodowano dziesiątki ras psów myśliwskich, które bywają niezastąpione w myślistwie. Oczywiście nie każdy pies nadaje się na psa myśliwskiego, a nawet najbardziej kompetentne okazy potrzebują zwykle wielomiesięcznych treningów. Poniżej znajdziesz odpowiedzi na wszystkie pytania związane z psami myśliwskimi.

Rodzaje psów myśliwskich i ich role w polowaniach

Każdy myśliwy interesujący się zakupem psa myśliwskiego powinien wiedzieć, że dzielą się one na wiele kategorii, a każda z nich pełni inne zadania podczas polowań. Najczęściej spotykany jest aportujący pies myśliwski lub po prostu aporter. Choć jego zadanie wydaje się proste, to bez aporterów myśliwi tracili by znaczną część swoich zdobyczy. W końcu zajmują się one przynoszeniem właścicielowi postrzelonych zająców, czy ptaków, które w normalnych warunkach bardzo trudno znaleźć w gęstym lesie. Odpowiedni trening pozwala aportującym psom myśliwskim nie tylko błyskawicznie znajdować ranną zwierzynę, ale również przynosić ją myśliwemu w pysku bez pozostawiania najmniejszych śladów na ciele ofiary. Najlepiej w tej roli sprawdzają się retrievery, a konkretniej takie rasy jak golden retriever, labrador retriever, czy też chesapeack bay retriever. Niekiedy też widuje się też aportery ras springer spaniel i cocker spaniel.

Podobną rolę w polowaniu pełnią posokowce. Od aporterów różni ich jednak to, że zamiast znajdować żywą ofiarę i przynosić ją myśliwemu posokowiec prowadzi właściciela do zwierzyny po śladach krwi i zapachu. Posokowce nadają się głównie do polowań na duże zwierzęta, których aporter nie zmieści w pysku, na przykład na dziki lub sarny. Rasy, które można wyszkolić na posokowce mają charakterystyczne długie uszy, którymi są w stanie zagarniać zapach krwi do nosa aby lepiej śledzić zwierzynę. Mowa tu chociażby o blood houndach, beaglach, czy rhodesian ridgebackach. Oczywiście najlepiej tutaj nadają się psy z rasowej rodziny posokowców, takiej jak posokowiec bawarski lub posokowiec hanowerski.

Jednakże myśliwemu na nic nie zdadzą się aportery i posokowce jeśli nie będzie on mógł znaleźć jeszcze żywej zwierzyny. Dlatego też ludzie szkolą myśliwskie psy gończe, które z ogromną chęcią pomagają myśliwym znaleźć ofiarę do upolowania. Każdy gończy pies myśliwski jest bardzo głośny i wręcz nadmiernie energiczny, jednakże są to cechy pożądane. Psy gończe muszą szczekać niezwykle głośno, tak aby myśliwy mógł usłyszeć ich sygnały informacyjne nawet z dużych odległości. Z kolei ich nadwyżka energetyczna idealnie sprawdza się przy ściganiu uciekającej zwierzyny, dzięki czemu myśliwi mogą łapać nawet bardzo szybkie ofiary. Najlepszymi psami gończymi są bez wątpienia harriery, bassety i foxhoundy angielskie. Jednakże w przypadku psów gończych istnieją również znakomite rasy rodem z Polski. Mowa tu głównie o ogarze polskim, jak i ogarze Pawłusiewicza, znanym również jako polski gończy.

Niestety klasyczne psy gończe nie są w stanie wytropić wszystkich rodzajów zwierzyny. Wiele zwierząt chowa się bowiem w głębokich norach, czy legowiskach. Myśliwi zainteresowani takimi zwierzętami zaopatrują się w psy myśliwskie z kategorii norowców i płochaczy. Jak nazwy wskazują, pierwszy gatunek jest przeszkolony do rozkopywania nor i rowów, w których kryją się wytropione zwierzęta. Z kolei druga kategoria ma za zadanie przeganiać zwierzaki z ich miejsc zamieszkania, tak aby myśliwy miał do nich łatwy dostęp. Typowe rasy nadające się na norowce to wszystkie odmiany jamników oraz zdecydowana większość terrierów, z terrierem walijskim na czele. Jeśli zaś chodzi o płochacze, myśliwi najczęściej stawiają między innymi na field spaniele, płochacze holenderskie oraz retrievery z Nowej Szkocji.

Ostatnią odmianą psa myśliwskiego jest dzikarz, czyli pies pomagający przy polowaniach na dziki. Oczywiście pies nie jest w stanie zrobić większej krzywdy dzikowi, ani tym bardziej samodzielnie go powalić, jednak skutecznie odwraca jego uwagę i wystawia go myśliwemu. W większych ilościach dzikarze mogą nawet osaczać dziki, czyniąc z nich łatwy cel dla strzelca. Rasy stające w szranki z dzikami to zwykle jamniki, kerry blue teriery, jak i wyjątkowa łajka wschodniosyberyjska.

Wyżły – idealne psy myśliwskie

Należy wspomnieć, że istnieje odmiana psa myśliwskiego, która potrafi wykonywać praktycznie wszystkie zadania, których podejmują się przedstawiciele wyżej wymienionych grup. Mowa tu o wyżłach, wszechstronnie uzdolnionych psach myśliwskich, pożądanych przez prawie każdego myśliwego. Wyżły muszą mieć naprawdę ogromne predyspozycje, dlatego tylko nieliczne rasy mogą być kandydatami do zdobycia tego tytułu. Mowa tu głównie o münsterländerach, spanielach francuskich, seterach angielskich oraz pointerach. Wyżeł to również nazwa rasy, która została stworzona właśnie w celu zastąpienia wszystkich kategorii psów myśliwskich. Wśród kilkunastu ras wyżłów można wyróżnić między innymi wyżła włoskiego, portugalskiego, słowackiego, niemieckiego, ale również polskiego, który również jest najwyższej klasy psem myśliwskim.

Ceny psów myśliwskich – ile kosztują szczeniaki?

Niestety nie da się jednoznacznie określić ile kosztuje potencjalny pies myśliwski. Jedno jest jednak pewne, kupno czystego rasowo szczeniaka nigdy nie należało do najtańszych. Patrząc na to jak liczne wymagania muszą spełniać szczenięta psów myśliwskich ich wartość jest jeszcze wyższa. Średnia cena szczeniaków w tym przypadku wynosi około 2500-3000 złotych, choć w przypadku wyjątkowych wyżłów może ona wynosić nawet 5000-6000 złotych za jednego szczeniaka. Plusem jest tutaj to, że w cenę zwykle wliczane są koszta wszelkich szczepień, implantacji mikroczipów, czy też sterylizacji. Warto też wspomnieć, że jeśli nie oceni się dokładnie charakteru potencjalnego psa myśliwskiego, zainwestowane pieniądze mogą zostać wyrzucone w błoto.

Czy rasowy wyżeł zawsze może zostać psem myśliwskim?

Charakter jest prawdopodobnie najważniejszą cechą każdego psa myśliwskiego, a bez odpowiednich cech nawet najczystsze rasowo okazy psów nie mogą zostać psami myśliwskimi. Analogicznie przygarnięte z ulicy kundelki mogą stać się nawet zawodowymi wyżłami jeśli spełniają wszystkie wymagania (choć szansa na to jest bardzo niska). Jakimi cechami musi zatem wykazywać się kandydat na psa myśliwskiego?

Pies myśliwski przede wszystkim powinien być posłuszny swojemu właścicielowi. Oczywiście samodzielność i zaradność również są bardzo ważne, jednak na nic się nie zdadzą jeśli pies nie będzie słuchał poleceń myśliwego. Poza tym psi myśliwy musi mieć stabilny charakter, tak aby zawsze można było przewidzieć jego zachowania. Musi on również być odważny i posiadać silną wolę, bo wbrew pozorom nawet wśród wyżłów zdarzają się okazy, które boją się regularnych polowań. Ponadto pies myśliwski musi potrafić zachować stoicki spokój, co jest najtrudniejszą cechą do znalezienia u szczeniaków.

Jak szkoli się psy myśliwskie?

Szkolenie psów myśliwskich nigdy nie należało do łatwych zadań. Już od szczenięcych lat życia trzeba uczyć psa wszystkiego co będzie mu potrzebne w fachu myśliwskim. Zaczyna się jednak od zwyczajnej tresury i socjalizacji, czyli uczenia psa tak podstawowych komend jak „siad”, „noga” lub „waruj” oraz przyzwyczajania go do obecności ludzi. Dopiero gdy pies nauczy się posłuszeństwa, będzie wiedział czego mu nie wolno a na co może sobie pozwolić, a także wyzbędzie się nieuzasadnionej agresji można przejść do ćwiczeń myśliwskich.

Wyszkolenie psa myśliwskiego samemu jest niezwykle trudne. Oczywiście można go nauczyć podstawowych technik myśliwskich, jak na przykład tropienia po zapachu, jednak przygotowanie go do pracy w terenie bez pomocy specjalisty jest praktycznie niemożliwe. Dlatego gdy jest się pewnym posłuszeństwa psa trzeba go koniecznie zapisać do odpowiedniego trenera, który w ciągu około roku wpoi mu wszystkie nawyki psa myśliwskiego. Pies może zarówno zostać u trenera na stałe, jak i być przywożonym tylko na treningi, jednak zawsze wymaga to bardzo dużo pracy i wysiłku. Profesjonaliści zapewniają psom ścisłą opiekę weterynaryjną, dlatego też zwykle nie ma powodu do obaw o zdrowie pieska.

Historia psów myśliwskich – jak doszło do ich ukształtowania?

Właściwie to psy myśliwskie są jednymi z najstarszych ras psów, ponieważ pomoc przy polowaniach była pierwotnym celem udomawiania wilków. Dochodziło do tego już około 10-15 tysięcy lat przed naszą erą, zarówno w Europie, Azji, jak i Ameryce. Oswajanym wilkom najpierw pokazywano, że życie u boku człowieka jest korzystne (wilk zawsze otrzymywał jedzenie i był otaczany opieką), a gdy zwierzę było odizolowywane od swojego stada z czasem zacieśniało ono głębokie więzi z człowiekiem. Gdy kolejne pokolenia wilków były wierne ludziom oraz zaczęły ewoluować na wskutek zmiany trybu życia ludzie mogli zaczynać masową hodowlę i selekcję najlepszych rasowo okazów. Oczywiście w późniejszych latach krzyżowano ze sobą różne psy, tak aby otrzymywać jak najbardziej przystosowane do polowań gatunki, z wyżłami na czele. Ciekawostką jest fakt, że hodowlą psów myśliwskich zajmowali się głównie przedstawiciele szlachty, gdyż mieli oni zarówno najlepsze do tego warunki, jak i byli największymi miłośnikami myślistwa.

Wady i zalety psów myśliwskich – Czy pies myśliwski jest dla każdego?

Mimo że takie rasy jak jamniki powstały z myślą o polowaniach, to każdy na pewno choć raz widział je w roli zwierzątek domowych. Nawet traktowanie rasowych wyżłów jako członków rodziny jest normalne, a właściwie to bardzo duża część potencjalnych psów myśliwskich staje się zwykłymi zwierzątkami domowymi. Trzeba jednak mieć na uwadze, że pies myśliwski wymaga bardzo wiele tresury, jak i uwagi właściciela, dlatego zdecydowanie nie jest to pies dla każdego. Psu trzeba zapewniać bardzo dużo ruchu, a wytresowany przez nieodpowiednią osobę może stać się agresywny wobec ludzi i zwierząt. Największymi wadami psów myśliwskich jako zwierząt domowych są ich trudny charakter oraz samowola. Psy te mają tendencję do niszczenia ogrodów, ucieczek, jak i brudzenia wszystkiego co popadnie.

Energiczność psa może być jednak zaletą dla osób lubiących długie spacery, czy nawet uprawianie biegów razem ze swoimi pupilami. Inną zaletą jest też to, że psy myśliwskie są znacznie mniej chorowite od innych ras, a dbanie o ich wygląd jest znacznie łatwiejsze. Ponadto mogą chronić dom przed potencjalnymi włamywaczami lub po prostu sygnalizować ich nadejście.