Hodowla Beagle

Kupno psa, szczególnie tak aktywnego jak Beagle to poważna i odpowiedzialna decyzja, która nie powinna być podjęta pochopnie.

Decyzja o zakupie psa nie powinna być pochopna. Warto zastanowić się jakiego szczeniaka się poszukuje i czy można poświęcić mu odpowiednią ilość czasu. Każda rasa wymaga innej pielęgnacji, aktywności, a nawet pożywienia. Mimo, że psy należą do jednego gatunku przecież diametralnie się od siebie różnią, szczególnie gdy planuje się zakup małego szczeniaka trzeba być gotowym na to, że będzie on wymagał porównywalnej ilości opieki jak małe dziecko. Istotne jest zatem to, czy na konkretnym etapie życia można poświęcić mu odpowiednią ilość czasu. Niezależnie od rasy czy uroczego wyglądu pies powinien być członkiem rodziny i nie być jedynie obowiązkiem dziecka, ponieważ to już na pierwszym etapie życia ze szczeniakiem może poczuć się zniechęcone. Decydując się na zakup młodego psiaka z hodowli warto rozważyć charakter rasy, jej dopasowanie do trybu życia domowników, a nawet to jakie są wymagania pielęgnacyjne czworonoga. Lepiej nie kierować się jedynie wyglądem czy uroczymi pyszczkami szczeniąt.

Jak wybrać dobrą hodowlę psów, szczególnie psów rasy Beagle?

Wybór hodowli psów ma zasadnicze znaczenie, gdy chodzi o ich kondycję i zdrowie. Należy wybierać jedynie oficjalnie zarejestrowane miejsca, zrzeszone w Związku Kynologicznym w Polsce. Jest to ważne z kilku powodów. Po pierwsze szczeniaki są odpowiednio przygotowane do opuszczenia matki, mają kartę zdrowia, są zadbane oraz można prześledzić dokładnie historię ich rodziców. Szczenięta rodowodowe są także wolne od chorób genetycznych, a jeśli mają jakieś defekty jest to zaznaczone w rodowodzie. Ze względu na popularność rasy Beagle znaleźć można ogłoszenia osób, które prowadzą niezarejestrowaną hodowlę. Co więcej często oferują one nawet dokumenty, które domyślnie mają być zastępnikiem rodowodu. Zakładane są stowarzyszenia, których głównym celem jest właśnie sankcjonowanie tego typu biznesów. Należy jednak pamiętać, że szczenięta pochodzące z takich miejsc po pierwsze nie muszą być przedstawicielem rasy – dopuszczalne są psy w typie rasy. Po drugie warunki w jakich żyją psy są często bardzo złe, a szczeniaki nie są otoczone opieką, bywają zbyt szybko odseparowane od matki, mają choroby pasożytnicze. Nie należy wspierać tego typu aktywności poprzez zakup szczeniaków w takim miejscu. Dobra hodowla często już od narodzenia miotu obserwuje charakter szczeniąt i wychowuje pieska. Małe Beagle są zatem dopasowywane do rodziny, która zamówiła szczeniaka. Jednocześnie opiekunowie otaczają je opieką, przeprowadzają niezbędne badania czy szczepienia ochronne. Dzięki temu przyszli właściciele otrzymują radosnego, merdającego ogonem szczeniaka, ale także mogą poradzić się profesjonalistów co do dalszej ścieżki wychowywania malucha.

Koszt zakupu szczeniaka Beagle z rodowodem?

Szczeniaki, które pochodzą ze sprawdzonej, zrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce hodowli są droższe w porównaniu do tych z hodowli nielegalnych. Składa się na to wiele kosztów, które ponosi odpowiedzialny hodowca. Koszt szczeniaka z rodowodem to około 1000 złotych, jednak najlepsze hodowle ustalają nawet cenę przewyższającą 2000 złotych. Szczenię z hodowli zagranicznej może być jeszcze droższe, a jeśli planuje się jeździć z psem na wystawy kynologiczne dokumenty związane z rodowodem mogą być bardzo skomplikowane w uzyskaniu. Na koszt szczeniaka Beagle z rodowodem składa się kilka kosztów. Oczywiście są to na przykład koszty codziennego wychowywania, karmienia piesków czy nawet zabawek, którymi bawią się szczeniaki, szczególnie, że małe Beagle potrafią być niszczycielską siłą gdy się znudzą. Koszt obejmuje również leczenie i przeglądy weterynarza oraz samo wystawienie rodowodu i przeprowadzanie badania przynależności do razy przez Związek Kynologiczny.

Najlepsze hodowle Beagle

• Cargazi
• Drużyna Uszatych
• Emilion Lake
• Ex Cubile Lamia
• Leo Libra
• Perfect Pearl
• Simpatica
• Sith Empire
• Small Sky
• Spotted Puppies
• Swing To Harmony
• Tarnowska Wataha
• Z Negraland

Historia rasy

Psy rasy Beagle stały się domowymi pupilami stosunkowo niedawno, wcześniej używane były głównie do polowań, ponieważ mają silnie rozwinięty instynkt myśliwski. Rasa należy do psów gończych małych i docelowo została wyodrębniona do pracy w czasie zaganiania zwierzyny i polowań. Istnieją dwie teorie, które opowiadają o pochodzeniu rasy. Pierwsza z nich zakłada pochodzenie od starożytnych, greckich psów gończych, które wraz z najazdem Imperium Rzymskiego trafiły do Brytanii i tam zaczęły krzyżować się z psami Normanów. Druga teoria mówi, że psy tej rasy powstały we Francji, jako krzyżówka dwóch typów psów gończych i trafiły one do Wielkiej Brytanii w okresie Wojny Stuletniej. Niezależnie od dokładnej historii rasy, wiadomo że Beagle są połączeniem harrierów z terierami. Dzięki temu stworzone zostały idealne psy do pracy w sforach w czasie polowań, w których lubowała się arystokracja. Pierwszy klub miłośników rasy powstał w 1895 roku w Wielkiej Brytanii. Wraz ze zmniejszaniem się popularności tej aktywności popularność rasy się zmniejszyła, jednak radosny charakter psów sprawił, że coraz częściej są one codziennymi kompanami ludzi, nie zatraciły jednak swoich myśliwskich instynktów. Aktualnie hodowle psów tej rasy znaleźć można zarówno w Europie, jak i Ameryce.

Wzorzec rasy i umaszczenie piesków rasy Beagle

Psy tej rasy mają bardzo charakterystyczny wygląd. Wedle wzorca rasy z 1987 roku, głowa ich ma być średniej długości, mocna w budowie, ale nie ciężka, proporcjonalna w budowie do reszty ciała. W przypadku suk rysy mogą być nieco delikatniejsze. U obu płci pysk powinien być jednak pozbawiony fałd czy zgrubień skórnych. Kształt czaszki również powinien spełniać określone normy: z tyłu powinien być nieznaczny guz potyliczny oraz lekkie wysklepienie. Gdy chodzi o pysk, czaszka kończyć się powinna nosem w kolorze czarnym (u psów z jasnym umaszczeniem dopuszczalny jaśniejszy kolor), wargi psiaka nie powinny być zbyt obwisłe, zaś uzębienie jest proste i symetryczne, bardzo mocne – siekacze powinny być ustawione pionowo. Uszy zaokrąglone i obwisłe, zaś oczy w kolorach od brązowego do orzechowego. Aby psy tej rasy skutecznie tropiły mają długą szyję, zaś mocne, proste nogi pomagają w ściganiu potencjalnej zdobyczy. Ze względu na to, że psy rasy Beagle są mieszańcami różnych psów gończych ich gęsta, krótka sierść może być w różnych kolorach. Przyjmuje się, że psy mogą mieć każdy kolor poza wątrobianym, a ich ogon powinien mieć biały koniuszek.

Głowa	Średniej wielkości, mocna, ale nie ciężka.
Oczy	Nie są osadzone głęboko, ani nie są zbyt wyłupiaste, szeroko rozstawione, o łagodnym wyrazie; kolor ciemnobrązowy lub orzechowy.
Uszy	Długie, nisko osadzone, z zaokrąglonymi końcami, zwisające wzdłuż policzków.
Grzbiet	Prosty.
Klatka piersiowa	Głęboka, sięga poniżej łokci.
Żebra	Dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu.
Lędźwie	Krótkie i mocne.
Brzuch	Niezbyt podkasany.
Kończyny przednie	Proste, stabilnie ustawione pod klatką piersiową, dobrze umięśnione.
Kończyny tylne	Z muskularnymi udami.
Ogon	Mocny, średniej długości, wysoko osadzony; noszony wesoło, ale nie zakręcony ponad grzbietem.

Wielkość i waga, do jakiej dorastają psy tej rasy

Psy rasy Beagle nie są zbyt duże. Stąd ich wzrastająca popularność jako psich towarzyszy. Nie zajmują zbyt dużo miejsca. Jednocześnie minimalna ich wysokość w kłębie to około 33 centymetry, maksymalnie osiągają około 45 centymetrów. Z tego powodu wiele osób uważa, że psy te dobrze radzić będą sobie na niewielkiej przestrzeni domu lub mieszkania. Nie jest to jednak tożsame z charakterem i przeznaczeniem rasy. Maksymalna waga, jaką osiągają psy tej rasy to 18 kilogramów, jednak suczki są nieco mniejsze i mają smuklejszą budowę ciała. Mimo niskiego wzrostu psy są szybkie i bardzo żywiołowe, mogą także osiągnąć prędkość, która pozwoli dogonić im dziką zwierzynę. Nogi Beagle są bardzo umięśnione, dlatego warto ostrożnie dobierać psa tej rasy jako kompana – nie nadaje się on zbytnio dla osób starszych, które po prostu nie poradzą sobie z jego fizycznością i potrzebami.

Charakter psów i główne problemy wychowawcze jakie mogą sprawić szczenięta

Beagle zostały przygotowane do pracy z człowiekiem i jednocześnie współpracy w sforze, która może liczyć nawet kilkadziesiąt osobników. W przeciwieństwie jednak do innych psów z gończych nawiązują one więź z opiekującym się nimi człowiekiem. Wybierając jednak psa tej rasy należy pamiętać, że w wielu sytuacjach może się on zachowywać zgodnie ze swoim wrodzonym instynktem myśliwskim, a nie tak jak oczekiwałby od niego człowiek. Z drugiej jednak strony szczególnie szczenięta mają wesołą, wręcz zawadiacką naturę, są skore do psot i pełne energii. Z tego też powodu szczenięta szybko się nudzą i mogą mieć skłonności do niszczenia – jeśli jednak zostanie im zapewniona odpowiednia rozrywka będą doskonałymi towarzyszami rodziny. Beagle nadaje się wspaniale na kompana dla starszych dzieci – jest zawsze pełen energii, chętny do pieszczot i zabaw, nawet najbardziej dzikich. Jak każde zwierzę, także pies tej rasy będzie się jednak bronił gdy zachowania będą niedelikatne lub przerwą mu wypoczynek. Zazwyczaj jednak ostrzeżenie ogranicza się do powarkiwania. Beagle nie sprawdzi się jako stróż, ani nawet pies obrońca domu. Ze względu na wrodzone zaufanie do człowieka ufa nie tylko domownikom, ale również obcym.

Pielęgnacja szczeniąt i dorosłych psów rasy Beagle

Psy tej rasy nie potrzebują skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Ich sierść jest raczej krótka i z niezbyt grubym podszerstkiem. Wystarczy od czasu do czasu wyczesać wypadające włosy, aby nie mieć problemów z porządkiem w domu. Usunie się wtedy martwe włosy i nie będą one pozostawiane przez psa w domu czy na kanapie. Beagle nie wymagają częstych kąpieli – oczywiście w razie ubrudzenia się konieczne jest umycie ich sierści, jednak nie warto robić tego zbyt często, ponieważ zmywa się naturalną barierę ochronną psiej skóry. Dlatego lepiej ograniczyć się do kąpieli w razie gdy pies się ubrudzi lub zaczyna nieprzyjemnie pachnieć. Jako, że często włączają się psom tej rasy instynkty łowieckie mogą lubić tarzać się w niezbyt przyjemnie pachnących substancjach.

Kiedy rozpocząć szkolenie psów i czego się spodziewać w czasie wychowywania małych Beagle?

Szczenięta zarówno w hodowli, jak i w domu wymagają ciepłego opiekuna. Powinien być on jednak stanowczym przewodnikiem sfory. W przeciwnym razie psy tej rasy wejdą domownikom na głowę i niezbyt korzystnego zachowania będzie je trudno oduczyć. To jednak bardzo inteligentne psy i szybko się uczą, dlatego wprowadzone szybko szkolenie i konsekwencja w wychowaniu szybko przyniosą spektakularne efekty. Warto podstawowych komend uczyć psa już od pierwszych chwil w nowym domu. Takie psie przedszkole, a później szkolenie z posłuszeństwa mogą się przydać szczególnie w czasie spacerów w parkach czy lasach, gdzie niewyszkolone psy tej rasy mogą dać się ponieść instynktom myśliwskim. W naukę dobrego zachowania powinna włączyć się cała rodzina, ponieważ Beagle najlepiej czują się w momencie gdy w domu są wszyscy jego mieszkańcy.

Wymagania psów gdy chodzi o aktywność i ćwiczenia

Beagle to psy, które niezbyt nadają się dla osób, które są zapracowane. Ze względu na silną potrzebę spożytkowania energii wymagają one intensywnej opieki, wychodzenia na długie spacery i zapewniania dużej ilości rozrywek, szczególnie w szczenięctwie. Również osoby, które oczekują od towarzysza bezwzględnego posłuszeństwa powinny zdecydować się na kompana innej rasy. Beagle przejawiają czasem zachowania zgodne z ich wrodzonymi instynktami. Dlatego też właściciel tego psa powinien być nie tylko wyrozumiały i konsekwentny, ale również aktywny fizycznie.

Najczęstsze schorzenia rasy, jak je wyeliminować? Długość życia psów tej rasy

Jak każda rasa, także Beagle mają predyspozycje to schorzeń określonego typu. W przypadku tej grupy psiaków najpoważniejszym problemem jest aktualnie otyłość. Beagle to nie psy kanapowe – gdy nie zapewni się im odpowiedniej ilości ćwiczeń i ruchu będą zwiększać one swoją wagę. Szczególnie, że uwielbiają one jedzenie, które trzeba im odpowiednio bilansować i limitować. Innymi schorzeniami, na jakie zapadają te psy są: dysplazja stawów biodrowych, zwichnięcie rzepki, czy dysplazja stawów łokciowych. Wszystkie one nasilają się w przypadku otyłości konkretnego osobnika.

Zachowania wobec innych zwierząt i dzieci. Czy Beagle to psy rodzinne?

Beagle dobrze czują się z innymi zwierzętami. To towarzyskie psy, które cieszy nie tylko towarzystwo ludzi, ale również psów, kotów, a nawet innych zwierząt domowych. W przypadku oswajania się z innymi zwierzakami warto jednak umiejętnie stawiać granice. Szczenię może być nazbyt entuzjastyczne w kontaktach. Beagle to psy, które doskonale czują się jako członkowie rodziny – dobrze bawią się ze starszymi dziećmi, są także bardzo przywiązane do wszystkich członków rodziny. Są łagodne wobec dzieci i są synonimem prawdziwego psiego przyjaciela, szczególnie gdy starsze dziecko zaoferuje swój czas psiakowi odwdzięczy się on ogromnym przywiązaniem oraz miłością. Jednak psy tej rasy równie dobrze sprawdzą się jako towarzystwo dla jednego człowieka. Nie będą z tego powodu pokrzywdzone, jeśli zapewni im on odpowiednią ilość pieszczot i aktywności.

Wady i zalety psów tej rasy

Beagle mają zarówno wady i zalety. Ich największą wadą jest z pewnością mocno zakorzeniony instynkt łowiecki. Będą próbowały polować na spacerach, w ogrodzie czy nawet przez okno. Może być to problematyczne jeśli wychodzić z psiakiem ma dziecko lub nawet nastolatek. Na początkowym etapie wychowania wymaga również dużej ilości uwagi i dokładnego szkolenia. Z drugiej jednak strony to wierni towarzysze, którzy potrafią rozweselić każdego domownika. Są łatwe w pielęgnacji, nie mają skłonności do nadmiernego szczekania. Dodatkowo są łagodne wobec innych zwierząt i ludzi. Z pewnością jest to rasa godna rozważenia gdy szuka się psiaka, zarówno dla rodziny, jak i samotnej osoby.