Szczekanie psa

Każde zachowanie psa jest wynikiem określonej motywacji i pełni jakąś funkcję. Szczekanie psa jest formą komunikacji. Aby zrozumieć, dlaczego zwierzę wykazuje określone zachowanie, takie jak nadmierne szczekanie, ważne jest zrozumienie mowy ciała i sygnałów psa. Tylko wtedy można odpowiednio zareagować na jego zachowanie.

Szczekanie jest częścią normalnego zachowania psa i służy do komunikacji. Niektóre rasy psów naturalnie szczekają częściej niż inne rasy. Należą do nich na przykład rasy psów, które zostały wyhodowane w celu zaganiania zwierząt gospodarskich (border collie), pilnowania (owczarek środkowoazjatycki) lub pomocy w polowaniu. Rozróżnia się różne rodzaje szczekania, z których każdy ma inną przyczynę i cel. Aby dowiedzieć się, dlaczego pies szczeka, warto się wsłuchać w jego szczekanie. Należy zwrócić uwagę między innymi na ton, liczbę szczeknięć i czas trwania szczekania. Wiele można również powiedzieć po postawie psa.

Dlaczego psy szczekają?

Psy starają się komunikować się z ludźmi i innymi psami poprzez język ciała. Jednak na smyczy nie zawsze jest to możliwe w takim stopniu, jakby zwierzę tego chciało. Wtedy niektóre psy zaczynają szczekać — jest to jedna z form komunikacji.

Kiedy zwierzę głośno zwraca na siebie uwagę, może to mieć różne przyczyny. Możliwe są różne opcje, z których najczęstsze to:

strach i niepewność,
frustracja
agresywność,
radość,
zachowanie dominacji,
brak socjalizacji.

Niezwykle rzadko pies reaguje agresywnie na inne psy. Prawie zawsze problemem jest wychowanie, dlatego warto również przyjrzeć się własnemu zachowaniu.

Jeden z najczęstszych powodów — pies szczeka z niepewności

Pies będzie szczekał na inne psy, gdy jest bardzo niepewny lub czuje się zagrożony. Często jest to spowodowane przez innych ludzi lub zwierzęta.
To jedna z najczęstszych przyczyn nadmiernego szczekania. Jednak wyzwalacze mogą być bardzo różne. Przykładowo są zwierzęta, które z natury się boją.

Brak socjalizacji może również prowadzić do niepewności zwierzęcia. Jeśli jest taka możliwość, należy w miarę wcześnie zabrać szczeniaka do szkoły dla szczeniąt, aby zwierzę poznało inne psy. Psy ze schronisk dla zwierząt w większości nie były socjalizowane lub nie były socjalizowane w należyty sposób.

Podobnie jak w przypadku zaniechań w okresie szczenięcym, zadaniem opiekunów jest pozbycie się niepewności zwierzęcia, jeśli chodzi o spotkania z innymi psami i tym samym zerwanie z nawykiem szczekania. Jak nauczyć psa ignorować inne psy? Przede wszystkim wymaga to czasu. Najlepiej najpierw trenować z innymi właścicielami psów pod okiem trenera psów. W ten sposób pies z czasem nauczy się, że inne zwierzęta nie stanowią ogólnego zagrożenia.

Podczas szkolenia niepewnego psa szczególnie ważne jest, aby chwalić właściwe zachowanie i nie karać za złe postępowanie. Kara wzmacnia niepewność psa.

Jeśli pies szczeka, ponieważ czuje się niepewnie lub przestraszony, ważne jest, aby pokazać mu, że mamy nad nim kontrolę. Aby to zrobić, należy najpierw popracować nad relacją zaufania między psem a człowiekiem. Musi zauważyć, że opiekun pozostaje pewny siebie i spokojny, nawet jeśli sytuacja wydaje mu się zagrażająca. Bezpieczeństwo i struktura w życiu codziennym są ważne dla niespokojnych lub niepewnych psów.

Szczekanie w okresie dojrzewania

Podobnie jak ludzie, psy przechodzą okres dojrzewania. W tym czasie pies może zachowywać się niemądrze, sprawdzać swoje granice, a nawet reagować agresywnie. Zasadniczo wiele takich zachowań mija z wiekiem, ale nie należy ich lekceważyć.

W okresie dojrzewania utrwala się również charakter psa. Kiedy w tym czasie zaczyna szczekać na inne psy, właściciel zdecydowanie powinien być konsekwentny i w żadnym wypadku nie przerywać edukacji zwierzęcia.

Kiedy pies szczeka na inne psy i przechodniów

Niektóre psy szczekają, gdy zobaczą psa po drugiej stronie ulicy. To zachowanie jest często wyuczone i nieświadomie wzmacniane przez właściciela. Aby zmienić to zachowanie, wymagane jest szkolenie. Można spróbować odwrócić uwagę psa smakołykiem, gdy na horyzoncie pojawi się inny pies.
Innym znanym problemem jest szczekanie psów na listonosza lub przechodniów. To zachowanie prawdopodobnie zaczęło się w pewnym momencie jako szczekanie w obronie. Jednak z biegiem czasu szczekanie staje się zachowaniem wyuczonym, ponieważ często nieświadomie właściciel zwracał na nie uwagę.

Pies szczeka z radości lub jest podekscytowany

Pies jest w dobrym humorze lub podekscytowany, np. kiedy pojawia się właściciel, gdy dzwoni dzwonek do drzwi, przychodzi gość lub gdy chwyta się smyczy, aby zabrać psa na spacer. Wtedy zazwyczaj przyjmuje wysoki ton, szczekanie jest szybkie i czasami połączone z wyciem. Ponadto pies wykazuje dużą potrzebę ruchu — biega w kółko i skacze.
Trzeba zaakceptować odrobinę radości i trochę szczekania. W takim przypadku należy przywitać się z psem, ale powstrzymać jego podniecenie. Nie trzeba wtedy mówić zbyt tuż do psa — to tylko stymuluje szczekanie. Jeśli pies sam nie przestaje szczekać, najlepiej go zignorować. Pomocne może być również powolne szkolenie psa, aby nauczyć go siadania po pierwszym powitaniu. Należy poczekać, aż pies przestanie szczekać i nagrodzić go.
Jeśli pies reaguje na dzwonek do drzwi, można spróbować pozwolić mu usiąść w określonym miejscu i tam czekać.

Innym powodem szczekania jest nadmiar energii. Jeśli pies się nudzi, bo mało aktywności w ciągu dnia, jest pełen energii. Jeśli nie może wyładować swojej energii, bawiąc się i szalejąc, to szczeka.

Psie lęki

Czasami szczekanie spowodowane jest tym, że pies się boi. Może to być lęk separacyjny lub lęk przed fajerwerkami. Wtedy wydaje z siebie długą serię wysokich tonów szczekania. Czasami szczekanie kończy się wyciem. Ciało psa jest odwrócone, chce uciec od tego, czego się boi. Pies może kucać, być niespokojny, biegać tam i z powrotem, a nawet drapać drzwi. W takich przypadkach należy sprawić, aby strach był rozpoznawalny i znaleźć sposób na radzenie sobie z towarzyszącym stresem.

Jest to wyraźny sygnał psa, którego nie wolno lekceważyć. W żadnym wypadku pies nie powinien być karany w tej sytuacji. Zadaniem opiekuna jest wsparcie i pomoc psu w sytuacji, która go przeraża. Ważne jest, aby zidentyfikować źródło lęku i rozpocząć ukierunkowane szkolenie, w razie potrzeby pod nadzorem wykwalifikowanego terapeuty behawioralnego. W przypadku lęku separacyjnego ważne jest, aby od najmłodszych lat przyzwyczaić szczeniaka do sytuacji, kiedy przebywa sam ze sobą. Jeśli u psa już rozwinął się lęk separacyjny, najlepiej współpracować z terapeutą behawioralnym, aby spróbować go przełamać. Może to jednak zająć trochę czasu.

Frustracja i stres

Kiedy pies jest samotny lub znudzony może to powodować u niego frustrację, lub ciągły stres. Może się to zdarzyć, gdy jest trzymany w budzie lub pozostawiany sam w domu. Frustracja jest również możliwa, gdy pies miał pewne oczekiwania, które nie zostały spełnione.
Wtedy szczekanie staje się uporczywe, monotonne, czasem przeradza się w typowe wycie.

Jeśli pies szczeka, gdy zostaje sam lub powinien iść do budy, daje wyraźny sygnał. Pies przeżywa w tym momencie stres i sytuacja musi ulec zmianie. W takim przypadku może pomóc pozostawienie psa samego na krótszy czas lub przeniesienie go do pomieszczenia, w którym przebywa w towarzystwie innych psów. Innym sposobem na zmniejszenie nudy u psa jest zapewnienie mu aktywności i rozproszenia uwagi. Dzięki inteligentnym zabawkom można zapewnić zwierzęciu rozrywkę, tak aby był zajęty przez długi czas. Należy jednak wcześniej sprawdzić, czy można zostawić psa samego z zabawką. Czasami pomaga też długi spacer. Ważne jest, aby oferować swojemu psu więcej rozrywek i zajęć — to powinno wyeliminować niepożądane zachowania. Bardziej aktywny pies będzie bardziej zrównoważony.

Dominujące zachowanie i instynkt ochronny

Niektóre psy nie są niepewne, ale wręcz przeciwnie, czują się jak przywódcy stada. W tym przypadku problem również tkwi w wychowaniu. Ton powinien nadawać właściciel, a nie zwierzę. Jeśli pies czuje się jak zwierzę alfa, należy mu pokazać, kto tu rządzi, poprzez konsekwentny trening. Z biegiem czasu problemy, takie jak nadmierne szczekanie, powinny ulec poprawie.

Zwierzak może również mieć silne pragnienie, aby chronić właściciela. Problemem może być fakt, że pies błędnie rozpoznaje inne psy jako zagrożenie. Należy go upewnić, że tak nie jest i zachowywać spokój przechodząc obok innych psów.
Na spacerze ważna jest ocena zachowania na wczesnym etapie – szczególnie w kwestii nagrody. Przysmaki należy podawać tylko wtedy, gdy pies zachowuje się prawidłowo. Zwiastunem szczekania często jest pozycją, jaką przyjmuje pies.

Przełamanie nawyku szczekania — ważna praktyka

Zerwanie z nawykiem niechcianego zachowania u psa może być dość trudne. Jeśli opiekun nie jest w stanie zrobić tego sam, najlepiej, aby skontaktował się z terapeutą behawioralnym w celu uzyskania pomocy.
Dzięki odpowiednim ćwiczeniom i wzmacnianiu pozytywnych zachowań możliwa jest zmiana postępowania zwierzęcia. Niezbędne do tego są czas i konsekwencja. Nie da się wytrenować psa, aby przestał szczekać, gdy np. zobaczy inne psy w ciągu tygodnia. Jednak z każdym dniem powinno być lepiej.
Zawsze należy się skupiać na nagradzaniu właściwego zachowania. Niezależnie od tego, czy pies szczeka w okresie dojrzewania, czy później, problem zazwyczaj nie rozwiązuje się sam. Pomocna może być też konsultacja z trenerem psów.

Jak powstrzymać szczekanie psa?

Na rynku dostępne są różne produkty do kontroli szczekania, takie jak obroże do kontroli szczekania, które wykorzystują rozpylanie lub wibracje, aby powstrzymać szczekanie. Należy jednak mieć świadomość, że takie obroże nie są panaceum na niechciane szczekanie. Bez dodatkowego szkolenia lub interwencji produkty te nie są wystarczająco skuteczne, aby pies trwale przestał szczekać. Dodatkowo w niektórych przypadkach zastosowanie takiej obroży antyszczekowej może pogorszyć samopoczucie zwierzęcia. Ten negatywny bodziec u psa szczekającego tylko ze strachu lub stresu sprawia, że pies czuje się jeszcze bardziej niekomfortowo.

Jeśli chodzi o niechciane szczekanie, najważniejszą rzeczą jest zwrócenie szczególnej uwagi na psa i zrozumienie, dlaczego i w jakich okolicznościach szczeka. Konieczne jest również obiektywne traktowanie własnych reakcji (w przeszłości lub teraźniejszości), gdy pies wykazuje takie zachowanie. W zależności od psa wyniki te można wykorzystać do określenia, w jaki sposób można oduczyć zwierzę szczekania lub przynajmniej je zmniejszyć.