Psy to prawdziwi przyjaciele człowieka. Niestety trzymanie ich w domu czy mieszkaniu wiąże się z szeregiem dodatkowych obowiązków. Popularnym problemem dla właścicieli psów jest wypadanie sierści, szczególnie w okresie wiosennym i jesiennym, które staje się uciążliwe przy codziennym sprzątaniu. Są jednak psy które nie gubią sierści.
Okrywa włosowa psa – budowa
Okrywa włosowa to pierwsza i najważniejsza część izolacyjna w organizmie psa, która chroni go przed warunkami termicznymi. Warstwa ta zależy od rasy psa i jej rodzaj wynika z uwarunkowań genetycznych. Istnieją rasy, które są całkowicie lub częściowo pozbawione okrywy włosowej. Istnieją także takie rasy, które mają tylko włos okrywowy lub włos okrywowy i podszerstek.
Okrywa włosowa ma charakterystyczną budowę i składa się z kępek. Ich ilość jest zależna od rasy i już w momencie narodzin szczenięcia zostaje zdeterminowana. Rasy długowłose posiadają od 400 do 600 kępek na 1 cm², natomiast rasy krótkowłose mają ich o połowę mniej i tutaj ilość waha się od 100 do 300 kępek. Ciekawym przypadkiem jest rasa jamników, które mają tylko 2-3 kępki sierści na 1 cm².
Ostatecznych wielkości i parametrów termoizolacyjnych okrywa włosowa nabiera dopiero z wiekiem psa. W trakcie wzrostu sierść szczenięca jest wymieniana na dorosłą. Wtedy to włos pochyla się i obrasta podszerstkiem, oczywiście w zależności od rasy. Tworzy się warstwa zewnętrzna (chroniąca przed wilgocią i uszkodzeniami) oraz wewnętrzna (tworząca warstwę termoizolacyjną). U psów okrywa włosowa ulega zmianom, szczególnie uzależnionym od pory roku i temperatury. Na zimę psy mają dłuższą i gęstszą okrywę włosową, która ma chronić przed ewentualnymi niskimi temperaturami. Rasy bezwłose, które nie mają sierści są narażone na niskie temperatury, gdyż brak sierści oznacza brak izolacji i duże straty ciepła. Te rasy maja zwiększone zapotrzebowanie energetyczne, szczególnie zimą.
Aby zachować sierść psa w dobrej kondycji należy systematycznie ją czesać i szczotkować. Odgrywa to bardzo ważną rolę i wzmacnia cebulki włosa. Jest to także forma masażu, który pobudza krążenie krwi i dopływ składników odżywczych, tak potrzebnych na każdym etapie rozwoju zwierzęcia. Czesząc psa usuwany jest także martwy naskórek i zanieczyszczenia, które osiadają na sierści. Dzięki regularnemu szczotkowaniu psa jego sierść jest uporządkowana i w dobrej kondycji.
Rasy psów można podzielić w zależności od rodzaju okrywy włosowej. Wyróżniamy:
- Psy długowłose o gęstym podszerstku – szata jest długa i gęsta, składa się z warstwy okrywowej i puchowej. Taką okrywę posiadają owczarki szkockie i szpice.
- Psy długowłose o rzadkim podszerstku – okrywę cechuje niewielka ilość podszerstka. Włosy są delikatne i miękkie. Przykładem rasy są yorki.
- Psy krótkowłose o gęstym podszerstku – krótka ale gęsta szata. Wymaga regularnego szczotkowania. Przykładem rasy są owczarki niemieckie i labradory.
- Psy krótkowłose o rzadkim podszerstku – szata krótka i rzadka. Taki rodzaj okrywy nie musi być szczotkowany codziennie. Okrywę tego typu posiadają jamniki gładkowłose, bassety i mopsy.
- Psy szorstkowłose – włosy są sztywne i twarde. Przykładem rasy są foksteriery szorstkowłose i wyżły szorstkowłose.
Linienie – kwestia indywidualna
Psy są takimi zwierzętami, które gubią sierść całym rokiem. Jednak w zależności od pory roku linienie różni się częstotliwością. Jako najważniejsze okresy linienia u psów przyjmuje się wiosnę i jesień. Psy intensywnie przygotowują się na nadchodzące zmiany temperatury i dlatego jesienią gubią sierść letnią, a na wiosnę gubią zimową. Nie oznacza to, że w innych miesiącach psy sierści nie gubią, jednak ich ilość jest zdecydowanie mniejsza. Wypadanie sierści jest uwarunkowana genetycznie i w zależności od rasy jest kwestią indywidualną. Pewne jest to, że wypadanie sierści zależy w dużym stopniu od długości i grubości okrywy włosowej.
Niestety często to naturalne zjawisko staje się bardzo uciążliwe dla właściciela psa. Warto więc zapoznać się z rasami, które sierści gubią najmniej. Psy, które posiadają długi włos, ale rzadki podszerstek będą cechowały się małym linieniem. Natomiast te o włosie krótkim, ale gęstym podszerstku będą linieć obficie.
Jedną z ras psów, które praktycznie nie gubią sierści są maltańczyki. Te przyjazne i oddane właścicielowi psy charakteryzują się włosami długimi i jedwabistymi w dotyku. Warto więc czesać je codziennie. Okrywa włosowa maltańczyków wypada jednak bardzo rzadko, dlatego też gubią one mało sierści. Włosy, mimo iż nie wypadają, to rosną na długość i standardem jest przycinanie ich co około 3 miesiące.
Rasą psów, której sierść bardzo rzadko wypada są także pudle. Te inteligentne zwierzęta są dlatego idealnym towarzyszem dla osób mieszkających w mieszkaniach w dużych miastach. Właściciele nie muszą martwić się o codzienne odkurzanie kanap, czy podłóg.
Doskonałą rasą dla alergików jest natomiast foksterier szorstkowłosy. Szata włosowa w tej rasie jest gęsta i szorstka w dotyku. Sierść charakteryzuje się bardzo duża wytrzymałością, dlatego też rzadko wypada. Oprócz foksterierów alergicy mogą zastanowić się także nad yorkami. Ta rasa należy do terierów miniaturowych. Mają one włosy zamiast sierści, które bardzo rzadko wypadają. Mimo posiadania włosów należy poddawać je codziennej pielęgnacji. Ważne jest także strzyżenie co około 3 miesiące i regularne kąpanie.
Jeśli podstawowym kryterium wyboru wymarzonego pupila ma być nie gubienie sierści warto zastanowić się nad rasami, które tej sierści nie gubią lub gubią jej niewiele:
- maltańczyk,
- teriery,
- sznaucery,
- nagi pies meksykański,
- pudle,
- shar pei.
Linienie psa jest wpisane w jego fizjologię, lecz niekiedy może być sygnałem ostrzegawczym, że w organizmie dzieje się coś niedobrego. Wzmożone wypadanie sierści, które jest niezależne od zmiany pór roku powinno być dobrze przeanalizowane, aby wykluczyć choroby.
Nadmierne linienie może być wynikiem przebywania psa w zbyt ciepłym pomieszczeniu. Psy, które cały czas przebywają w ciepłych pomieszczeniach pozbywają się warstwy termoizolacyjnej gubiąc sierść. Jedynym rozwiązaniem, by ten proces spowolnić jest zmniejszenie temperatury w mieszkaniu.
Często nadmierne wypadanie sierści jest spowodowane nieodpowiednią dietę. Podobnie, jak w przypadku ludzi, jeśli w diecie brakuje minerałów i witamin, organizm traci sierść. Przyczyną może być podawanie karmy niskiej jakości lub niewłaściwe zbilansowanie posiłków czworonoga. Dieta psa powinna zawierać pełnowartościowe składniki odżywcze. Nadmiernym wypadaniem sierści objawiają się niedobory witaminy A, biotyny i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Aby zminimalizować zjawisko wypadania sierści należy podawać psu takie produkty, które są bogate w substancje wpływające na stan sierści. Bogactwem witaminy A jest wątróbka, marchew i brokuły. Natomiast biotynę posiadają orzechy ryż i zółtka jaj. Nienasycone kwasy tłuszczowe są ponadto w olejach roślinnych, dlatego warto je włączyć do diety czworonoga. W ofercie sklepów zajmujących się sprzedażą karm dla psów są specjalne produkty przygotowane dla poszczególnych ras psów. Dlatego też, jeśli pies ma problem z nadmiernym wypadaniem sierści warto włączyć do diety karmę przygotowaną specjalnie pod jego rasę. Oprócz tego pomocne okazuje się stosowanie preparatów witaminowych. Warto jednak przed ich zastosowaniem zasięgnąć rady lekarza weterynarii. Wiadomo bowiem, że nadmiar witamin i minerałów jest tak samo szkodliwy, jak ich niedobór.
Większość właścicieli psów zastanawia się, jak ograniczyć wypadanie włosów w okresach intensywnego linienia. Jest to bowiem proces uciążliwy zarówno dla właścicieli, jak i dla samego psa. Linienia, jako że jest to proces naturalny nie da się wyeliminować w stu procentach, jednak istnieją sposoby, które ten proces mogą złagodzić. Warto systematycznie usuwać martwą sierść poprzez regularne wyczesywanie. Można także w tym celu kąpać swojego pupila, bowiem woda pomaga w pozbyciu się martwego naskórka, a także zmiękcza i nawilża włosy.
Właściciele psów powinni zgłosić się do lekarza weterynarii, jeśli u swojego czworonoga zauważą gubienie bardzo dużej ilości włosów, zmatowienie sierści i widoczne miejsca wyłysienia. Takie zjawiska na okrywie włosowej zwierzęcia mogą świadczyć o toczących się stanach zapalnych w organizmie i być przyczyną poważnych chorób.
Choroby skóry
Choroby skóry u psa często objawiają się nadmiernym wypadaniem sierści. Jest to zjawisko nieprzyjemne i bolesne dla zwierzęcia. Bardzo często spotykaną chorobą są różnego rodzaju alergie pokarmowe. Psy mogą być szczególnie uczulone na białko zawarte w drobiu lub zbożu, a te składniki są często podstawą wielu karm. Objawem alergii jest właśnie wypadanie włosów. Niestety w przypadku, gdy w domu mamy psa alergika jedynym rozwiązaniem, by zapobiec nadmiernemu wypadaniu włosów jest usunięcie z jego diety wszelkich alergenów i podawanie mu specjalnej karmy przeznaczonej dla alergików.
Oprócz alergii wypadaniem włosów objawiają się choroby pasożytnicze. Nawet pchły mogą powodować takie objawy. Na szczęście walka z pchłami jest łatwa i dzięki skutecznym preparatom można w krótkim czasie wyleczyć psa. Dużo trudniej leczy się pupila, jeśli ma on na przykład świerzbowca. Ta pasożytnicza choroba wymaga już konsultacji z lekarzem i dobrania odpowiednich środków po wstępnej diagnozie.
Podłoże bakteryjne lub grzybicze charakteryzuje się natomiast w występowaniu czerwonych plam i ropni na skórze po wypadnięciu sierści. Nadmierne wypadanie sierści może być także skutkiem zmian hormonalnych, które mogą być sygnałem poważnych schorzeń, takich jak zmiany nowotworowe.
Reasumując, jeśli zależy ci na tym, by Twój pupil gubił, jak najmniej sierści, najlepiej jest zastanowić się nad rasami cechującymi się minimalnym linieniem. Jeśli oprócz tego pies otrzyma zbilansowaną dietę i trochę ruchu, problem wypadania sierści na pewno nie będzie tak dokuczliwy. Psy to najwierniejsze zwierzęta na ziemi, dlatego też tak ważna jest ich codzienna pielęgnacja i dbanie o rozwój psychiczny. Dzięki temu można mieć w domu wspaniałego przyjaciela i towarzysza zabaw.