Hodowla Maltańczyków

Maltańczyk to niezwykle urokliwa rasa psów dla towarzystwa. Czarne jak węgielki oczy i białe, delikatne futerko sprawia, że znajduje on swoich sympatyków na całym świecie. Co warto wiedzieć o tej rasie i na co zwracać uwagę przy wyborze pieska tej rasy? – To najczęstsze dylematy, jakie pojawiają się, gdy myślimy o maltańczyku w swoim domu.

Rasa ta od niedawna w Polsce cieszy się bardzo dużą popularnością i tym samym znajdziemy wiele ogłoszeń sprzedaży szczeniaków. Warto jednak w tej kwestii być ostrożnym, aby niepotrzebnie nie narazić się na straty. Przede wszystkim dobra hodowla psów tej rasy zarejestrowana jest w ZKwP, czyli Związku Kynologicznym w Polsce. Jest to gwarancja, że nabyty szczeniak będzie zdrowy, a jego cechy odpowiadały predyspozycjom tej rasy. Szczeniak od sprawdzonego hodowcy to także zazwyczaj możliwość poznania jego rodziców i uzyskania wielu ważnych informacji związanych z jego pielęgnacją, które dostajemy z pierwszej ręki, i które na pewno będą przydatne, gdy już piesek zawita w naszym domu. Warto także sprawdzić, jakie hodowca ma opinie w internecie.

Ile kosztuje szczeniak z hodowli?

Ten uroczy, mały piesek jest drogi. Drogie jest także jego utrzymanie, na które przekłada się nie tylko właściwe żywienie, ale również pielęgnacja futerka i regularne wizyty u weterynarza. Cena szczeniaka z hodowli zazwyczaj zaczyna się od 3000 i dochodzi nawet do 10000 złotych. Co ma wpływ na taką rozbieżność? Szczeniaki z hodowli posiadają metrykę urodzenia, a także często rodowód. Dzieli się je na maltańczyki wystawowe, a także rasowe na kolanka. Psy wystawowe są znacznie droższe. Mogą one przede wszystkim brać udział w wystawach, a także w przyszłości uzyskać uprawnienia hodowlane. Pies na kolana nadal jest maltańczykiem rasowym, ale może odbiegać w niewielkim stopniu wyglądem, np. posiadać przodozgryz, który go dyskwalifikuje do wzięcia udziału w wystawach. Na cenę wpływ ma również płeć – suczki są zdecydowanie droższe. Najwięcej zapłacimy więc za suczkę wystawową, a najmniej za rasowego pieska na kolana.

Najlepsze hodowle Maltańczyków

• Diamond Paradise
• Vichy Rose
• Bello Mondo
• Dżokhang
• Avenue of Stars
• Melekler
• Yorkville
• Adrimar Asta
• Edycja Limitowana
• Maltezzi

Maltańczyk – historia rasy

Maltańczyk zawojował już serca ludzi w starożytności, o czym świadczą między innymi jego wizerunki na freskach oraz naczyniach. Najstarsze wzmianki o rasie pochodzą już z czasów Arystotelesa, tj. 384-322 r. p.n.e. Jednak nie jest możliwe dokładne określenie ich pochodzenia, ale istnieje kilka hipotez. Jedną z nich jest to, że wywodzą się z wyspy Meledy, która mylona była z Maltą, inne źródła podają Sycylię, a jeszcze inne Daleki Wschód. Pewne jest, że znane były już w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie, a z kupcami wędrowały nawet do Chin czy na Filipiny. Jest to więc jedna z najstarszych ras, a posiadali je niejednokrotnie ważni i liczący się w społeczeństwie przedstawiciele wyższych stanów pełniący różne ważne funkcje.

Opis rasy Maltańczyk

Głowa	Długości równej 6/11 wysokości w kłębie. Dość szeroka – szerokość przekracza nieznacznie połowę długości.
Nos	Duży, z rozwartymi nozdrzami, zaokrąglony i zupełnie czarny.
Kufa	Prosta, z dobrze zaznaczoną bruzdą w części środkowej.
Zęby	Łuki zębowe doskonale dopasowane, zgryz nożycowy.
Oczy	Mała
Uszy	Trójkątne, osadzone wysoko ponad łukiem jarzmowym, przylegające do boków czaszki, lekko uniesione.
Klatka piersiowa	Głęboka poniżej poziomu łokci, z niezbyt wysklepionymi żebrami
Kończyny	Kończyny przednie przylegające do tułowia; łapy ustawione prosto i równolegle. Kończyny tylne równoległe i ustawione pionowo od końca zadu do podłoża.
Ogon	Osadzony w poziomie zadu, gruby u nasady i cienki na końcu.

Maltańczyki to nieduże pieski o charakterystycznych czarnych, dobrze rozwartych, bystrych i nieco wypukłych oczach, również z czarnymi obwódkami. Podobnie sprawa ma się z nosem – jest czarny, dość duży z szeroko rozwartymi nozdrzami, zaokrąglony, a jego grzbiet porastają długie włosy. Maltańczyki mają głowy średniej wielkości o długości 6/11 wysokości w kłębie. Kufa stanowi 4/11 długości głowy lub 3,7/10 – jest zawsze krótsza od czaszki. To psy o silnie zaznaczonym wgłębieniu czołowo-nosowym o kącie 90 stopni, które głowę noszą dumnie i dystyngowanie. Górna i dolna warga jest czarna, a na nosie posiadają wyraźnie zaznaczony rowek. Cała kufa i wargi pokryte są długim włosem. Posiadają trójkątne, płaskie i wysoko osadzone uszy, lekko uniesione, obficie przykryte włosem, co sprawia, że czasem są zupełnie niewidoczne. Ogon osadzony jest w poziomie zadu – u nasady jest gruby, a na końcu cienki. Ich szczególnie charakterystyczną cechą jest gęsty i lśniący włos, długi, jedwabisty i opadający ciężko na całym ciele.

Umaszczenie psów

Czystej rasy pies ma włos w odcieniu całkowicie czystej bieli. Dopuszcza się jednak w tej kwestii również blady odcień kości słoniowej. Jeśli u maltańczyka pojawi się odcień blado-pomarańczowy, to jest on tolerowany, ale uważany jednak za pewną niedoskonałość. To właśnie ten jedwabisty, gęsty i biały włos sprawia, że pieski tej rasy wyglądają jak małe maskotki, które chciałoby się trzymać na rękach. Stąd były i są również ulubieńcami poważnych matron i pięknych dam.

Waga i wielkość psa

Są to niezwykle istotne cechy, które przekładają się na wzorzec rasy. Maltańczyk jest niedużym psem, którego wysokość w kłębie nie może przekraczać 25 cm. Tułów powinien być dłuższy od wysokości o około 1/3 – daje to wrażenie nieco wydłużonej i smukłej budowy. Jego waga jest także adekwatna do budowy i waha się maksymalnie do 4 kilogramów, ale nie może być mniejsza niż 3 kilogramy. Psy o mniejszej wadze, np. 2 kilogramów odbiegają od wzorca rasy i nazywane są miniaturkami, ale są one całkowicie wymysłem hodowców, którzy dopuszczają do rozrodu zbyt małe suczki. Takie psy są znacznie bardziej chorowite, często również obarczone innymi wadami genetycznymi i nie powinny być dopuszczane do rozrodu. Podobnie ma się sprawa z maltańczykami czarnym kolorze włosa.

Charakter psów – czy trzeba obawiać się szczekania?

Jak łatwo się domyślić maltańczyk, czyli towarzyski pies na kolana, jest zakochany w swoim właścicielu i może spędzać z nim większość czasu przytulając się i śpiąc w jednym łóżku. Bardzo odczuwa brak swojego opiekuna, więc nie powinny decydować się na niego osoby, które dużo czasu spędzają poza domem. Piesek może nawet popaść z tego powodu w depresję. Jak uroczy ma wygląd, tak z całą pewnością można również powiedzieć o jego charakterze. Są wesołe, wrażliwe, energiczne, bardzo przyjacielskie i inteligentne, ale muszą być w obecności swojego właściciela – w innym przypadku stają się wycofane i raczej trzymają się z daleka, co nie oznacza, że nie można zaskarbić sobie ich przychylności – na życzliwość również reagują w ten sam sposób.

Jeśli chodzi o szczekanie, to psy tej rasy nie są pod tym względem uciążliwe. Co prawda alarmują, gdy zajdzie taka potrzeba, ale czynią to tylko wtedy, gdy uznają, że koniecznie trzeba o tym powiadomić swojego właściciela, a takich sytuacji może zdarzyć się dużo lub mało. Kluczową rolę odgrywa tutaj odpowiednie wychowanie – pies chętnie się uczy, więc również w tej kwestii można dość do konsensusu.

Pielęgnacja psa rasy maltańczyk

Pod tym względem psy tej rasy nie są szczególnie wymagające. Oczywiste jest, że ze względu na długi i gęsty włos wymagają z tego powodu naszego większego zaangażowania. Należy ją przede wszystkim dokładnie szczotkować, szczególnie po powrocie ze spaceru. Konieczne jest także regularne odwiedzanie groomera, ponieważ włosy tym uroczym psiakom rosną zdecydowanie szybko. Właściwa pielęgnacja często także obejmuje okolice oczu. Psom często dokuczają zacieki, które są efektem niedrożności kanalików łzowych. W zupełności wystarczy regularne przecieranie solą fizjologiczną. Może się także okazać, ze niezbędne okażą się wizyty z powodu uzębienia – ze względu na budowę żuchwy psy posiadają predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego. Konieczne jest więc dbanie o właściwą higienę jego jamy ustnej i regularne jej kontrolowanie.

Karmienie, czyli apetyt maltańczyka

Najlepszym pokarmem dla maltańczyków jest gotowa karma. Warto jednak wybrać dobry jakościowo produkt i skonsultować wybór z weterynarzem lub hodowcą. Można mu także podawać mięso, np. mieloną wołowinę z dodatkiem ryżu i warzyw. To, czego pies tej rasy nie powinien jadać, to resztki z naszych obiadów. Jego dietę można także wzbogacić o takie smakołyki jak inne gotowane mięso wysokiej jakości, podroby, biały ser i ryby morskie. Z warzyw najlepiej wybierać seler i pietruszkę, a także zielone liście szpinaku i sałaty. Oczywiście jedzenie powinno być dostosowane do jego wieku, energii i indywidualnych potrzeb. Można także podawać mu psie smakołyki z witaminami, które z pewnością doceni.

Szkolenie i wychowanie

Jak wyżej zostało wspomniane, psy są bardzo inteligentne i łatwo się uczą, dlatego nie powinniśmy tej kwestii zaniedbywać. Psiak może być bardzo grzeczny i dobrze wychowany. Jako że jest dość wrażliwy, to również kary powinny być łagodne – świetnie rozumie podniesiony głos i odpowiednio na to zareaguje. Nauka opiera się na zaufaniu i wzajemnej życzliwości – w przypadku tego psa naprawdę nie potrzeba się wysilać, ponieważ większość podstawowych komend nauczy się szybko, jeśli właściwie podejdzie do tego jego największy przyjaciel, czyli właściciel. Istotne jest, aby zapewnić mu dużo rozrywki i nie pozostawiać go samego. Pies jest żywy, więc pozostawiony sam sobie może z nudów narobić szkód w mieszkaniu. Świetnie sprawdzą się specjalne zabawki, którymi będzie mógł bawić się również z domownikami. Lubi być także rozpieszczany nagrodami, szczególnie tymi wyjątkowo smacznymi.

Jak długo żyją maltańczyki?

Maltańczyki to z reguły zdrowe psy, które rzadko chorują i rzadko zapadają na genetyczne choroby, a także są długowieczne. Przeciętnie ich długość życia waha się od 12 do 15 lat, ale niektóre mogą żyć nawet 20. Nie trzeba dodawać, że właściwa pielęgnacja i karmienie ma w tym niebagatelne znaczenie.

Na jakie choroby najczęściej zapadają?

Choć rzadko chorują, to jednak i w ich przypadku można mówić o kilku dolegliwościach, na które zdarza im się zapadać. Najczęściej jest to, jak w przypadku również innych małych ras, wypadanie rzepki. Aby tego uniknąć, warto młodego psa nie forsować zbytnio, ponieważ może to przyczynić się do późniejszych problemów ze stawami. Wśród maltańczyków mogą również pojawić się problemy gastryczne, dlatego bardzo ważne jest właściwe odżywianie, a przede wszystkim nie przekarmianie pupila. Nadwaga i ubogie w wartości odżywcze jedzenie może się przyczynić nie tylko do zgubnej nadwagi, ale również powodować u psiaka alergie, które przyczynią się do schorzeń gastrycznych. Inne dolegliwości, które już zostały wyżej wspomniane, to przede wszystkim zacieki w okolicach oczu oraz problem z kamieniem nazębnym. Można ich jednak uniknąć stosując regularnie właściwą pielęgnację i profilaktykę.

Trochę o wadach i zaletach

Naprawdę trudno znaleźć wady w przypadku tego uroczego psiaka, który rozbraja wszystkich swoją urodą i życzliwym nastawieniem. Ewentualne wady zapewne wynikają z tego powodu, że po prostu pies trafił pod zły adres. Jak wiadomo, są to zwierzęta bardzo towarzyskie i potrzebują ciągłej obecności właściciela, kiedy go nie ma, posępnieją i mogą w mieszkaniu narobić bałaganu, ale tego łatwo da się uniknąć – wystarczy zapewnić mu towarzystwo, odpowiednią dawkę ruchu i właściwe zabawki. Jako że są bardzo wrażliwe i reagują na krzyki, być może nie są również dobrym wyborem do domu, w którym są bardzo małe dzieci – mogą one swoją niewiedzą wyrządzić krzywdę zwierzęciu, które nie do końca rozumie takie zachowanie. Niektórzy za wadę uważają również to, że psy szczekaniem reagują na bardzo wiele sytuacji, ale to można także uznać za ich wyjątkową zaletę – są świetnymi psami stróżującymi. Poza tym są idealnymi towarzyszami wszystkich codziennych czynności – jeśli poszukujemy psa przyjaciela na dobre i złe, to na pewno może okazać się nim maltańczyk.

Szczególne wymagania

Jest to rasa odznaczająca się dobrym zdrowiem, kondycją i nie sprawiająca wielu problemów swoim właścicielom. Na pewno jednak wymagają regularnej i intensywnej pielęgnacji, jeśli chodzi o sierść. Długie, gęste i szybko odrastające włosy trzeba systematycznie i dokładnie szczotkować, ponieważ szybko się skołtunią. Trzeba to robić praktycznie codziennie i w grafik wpisać sobie regularne wizyty u groomera. Najlepiej wyposażyć się w profesjonalne przyrządy do czesania – tak będzie zdecydowanie łatwiej.

Psom tej rasy zależy także zapewnić codzienną dawkę ruchu. Są zwierzętami żywymi i energicznymi, lubią sztuczki i zabawy, więc nie można od nich oczekiwać, że cały dzień będą z nami przesiadywać na kanapie. Odpowiednia dawka ruchu umożliwi im również utrzymanie prawidłowej kondycji.

Regularnej kontroli należy także poddawać stan uzębienia maltańczyków. Skłonność do powstawania kamienia nazębnego może z czasem prowadzić do poważniejszych problemów, więc najlepiej systematycznie pojawiać się u weterynarza, który wcześnie wykryje ewentualne nieprawidłowości.

Stosunek do innych zwierząt i dzieci

Maltańczyki są bardzo przyjacielsko nastawione nie tylko do swojego właściciela i innych ludzi, ale również w stosunku do innych zwierząt. Z powodzeniem sprawdzą się w domu, gdzie mieszkają już inne czworonogi i z pewnością nawiążą z nimi poprawne stosunki – jest to także jedna z ich szczególnych zalet. Podobnie ma się sprawa z domem, w którym są dzieci. Problem może być tylko z całkiem małymi dziećmi – te starsze na pewno ucieszą się z małego kompana do wszelkich zabaw. Psy są energiczne, żywiołowe, wesołe, ale również przyjacielskie, łagodne i cierpliwe – będą świetnym towarzyszem dziecięcych zabaw, zapewniając tym samym także odpowiednią dawkę ruchu sobie oraz dziecku, aby po wszystkim spokojnie zasnąć w jednym łóżku.