Cudowne, słodkie, eleganckie psy w objęciach równie efektownych właścicielek to obraz yorków – małych psów o wyglądzie maskotek. Czesane w kitki, ubierane w modne stroje, karmione smakołykami i rozpieszczane są bywalcami salonów, a życie zakochanych w nich właścicieli całkowicie sfokusowane jest na dogadzaniu pieskowi.

Jednak, gdy w połowie XIX wieku hodowcy angielscy tworzyli rasę Yorkshire terrier przyświecał im zupełnie inny cel, niż wyhodowanie psich celebrytów. Jakie wymagania mają psy tej rasy? Jak wybrać dobrą hodowlę? Jaki jest charakter yorków? Na te i wiele innych pytań warto znaleźć odpowiedź, zanim zdecydujemy się na zakup szczeniaka.

Hodowla Yorkshire terrier

Właściciele pseudohodowli liczący na łatwy zarobek przywołują często argument snobistycznego podejścia do kwestii psów rasowych. Nie dajmy się zwieść. To, że chcemy psa z hodowli wyposażonego w odpowiednie dokumenty świadczące o jego pochodzeniu nie jest oznaką naszego snobizmu, ale podyktowane jest troską o stan zdrowia psa. To także bardzo odpowiedzialne z punktu widzenia etyki podejście do planowego, rejestrowanego rozmnażania zwierząt.

Ile kosztuje szczeniak Yorkshire terrier?

Potencjalny nabywca psa rasy york powinien poszukać hodowli znajdującej się na liście ZKWP – Związku Kynologicznego w Polsce. Warto także skorzystać z pomocy doświadczonych hodowców – właścicieli psów rasy york, którzy z reguły są dobrze zorientowani w kwestii hodowli na terenie Polski.

Szczeniak yorka z hodowli kosztuje około 4 tysiące złotych. Jeśli trafi się nam ogłoszenie o treści: „sprzedam yorka bez rodowodu” to najlepiej je zignorujmy, mimo atrakcyjnej ceny (zazwyczaj między 700 a 1200 złotych).

Kupowanie psa bez rodowodu to błąd – z wielkim prawdopodobieństwem kupimy mieszańca ras. Takie psy można mieć za darmo – schroniska i przytuliska dla zwierząt w naszym kraju pełne są psów czekających na adopcję.

Najlepsze hodowle Yorkshire terrier

• Diamanto Grego
• The Little Diamonds Love
• Tiara De Cristal
• Pupile In Lavender
• Szafran
• Wonderful Passion
• Z Krainy Fiony
• Nobelland
• Indorado
• Aldob
• Caro Amico

Historia rasy Yorkshire terrier

Po raz pierwszy psa rasy Yorkshire terrier zarejestrowano około roku 1850 w Anglii jako Huddersfield Ben. O przodkach psa nie zachowały się żadne informacje. Można jednak wnioskować, że był on mieszanką staroangielskiego czarnego podpalanego teriera, której to rasie zawdzięczał sylwetkę i charakter oraz maltańczyka, który w genach dał nowej rasie piękny, jedwabisty włos i malutki pyszczek. Od jamnikowatych w kształcie długowłosych Skye terierów yorki odziedziczyły temperament i długi włos.

Rasa york królująca dziś na salonach nie powstała dla kaprysu bogatych, ale z potrzeby biednych. Ten miniaturowy pies to najbardziej wojowniczy terier, którego zadaniem było tępienie gryzoni.

Miniaturowy pies bez problemu wchodził w ciasne zakamarki mieszkań i zabudowań gospodarczych, w rury kanalizacyjne, sprawnie poruszał się między nogami koni stojących w stajennych boksach. W ciągu jednego dnia york skutecznie eliminował dziesiątki gryzoni.

Na terenie Wysp Brytyjskich niezwykle popularne były konkursy, w których nagrodę zdobywał pies, który złapał i zagryzł najwięcej szczurów. Yorki wykorzystywane były także do walki psów różnych ras – waleczność oraz odwaga przechodząca w brawurę sprawiały, że yorki radziły sobie z osobnikami znacznie większymi i silniejszymi.

Fakt, że yorki to rasa tworzona na potrzeby biednych i hodowana w warunkach najuboższych dzielnic robotniczych czy skrajnie ubogich domów wiejskich sprawił, że psy tej rasy są zuchwałe, odważne, zaczepne, żądne walki z każdym, nawet znacznie większym przeciwnikiem. York to wyglądem salonowiec, charakterem chuligan, wciąż szukający zaczepki zakapior.

Początki popularności rasy

Do końca wieku XIX rasa znana była głównie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Jednak popularność psów rasy york szybko przekroczyła granice i na początku wieku XX yorki były najlepszym produktem eksportowym Zjednoczonego Królestwa.

Powoli zmieniał się wzorzec rasy ustalony w drugiej połowie XIX wieku. Z około ośmiokilogramowego, jamnikowatego w kształcie psa wyhodowano pieska o sylwetce kwadratowej i wadze o połowę mniejszej. Taki wzorzec rasy lepiej wpisywał się w potrzeby dam, które zachwyciły się rasą i chętnie wpuściły yorki do swoich luksusowych domów.

W Polsce rasa Yorkshire terrier zaczęła zyskiwać na popularności dopiero w latach 80-tych dwudziestego wieku. Yorki bardzo szybko zyskały szerokie grono miłośników i dzisiaj są najczęściej spotykanym psem osiedlowym. Czy słusznie? Biorąc pod uwagę wielkość psa, to tak, bowiem york świetnie wpisuje się w niewielki metraż mieszkań w blokowiskach. Jednak z racji usposobienia lepszym rozwiązaniem dla yorków są domy z ogrodem, bowiem niejeden jego sąsiad z bloku przekonał się, jak bardzo uciążliwe bywają szczekliwe teriery zamknięte w małych mieszkaniach.

Opis rasy Yorkshire terrier

Wzorzec rasy zmieniał się przede wszystkim z racji miniaturyzacji. Poza wagą i wielkością psów pozostałe cechy rasy pozostają niemal niezmienne od drugiej połowy XIX wieku.

Głowa	Zawsze noszona wysoko, dumnie. Czaszka niewielka, płaska jak to bywa w przypadku terierów. Zbyt okrągła lub wypukła mózgoczaszka to poważna wada.
Uszy	Uszy yorka są małe, w kształcie litery V, ustawione blisko siebie i zawsze pionowo; porośnięte są krótką sierścią o dość intensywnym płowym kolorze.
Oczy	Oczy yorków są średniej wielkości, okrągłe, niewyłupiaste, ciemne, lśniące, frontalnie osadzone. Spojrzenie żywe, inteligentne. Powieki ciemno pigmentowane.
Zęby	Zęby równe, ustawione nożycowo ( przy ścisłym kontakcie siekacze górne zachodzą na siekacze żuchwy).
Nos	Nos czarny. Kufa o długości od 1/3 do maksymalnie 2/3 długości czaszki.
Kończyny	Kończyny proste, płowo-złote u nasady podpalane (podpalanie nie wyżej, jak do kolan). Łapy okrągłe; pazury czarne.
Ogon	Niegdyś kopiowany (częściowo obcinany); współcześnie kopiowanie jest zakazane. Na ogonie sierść jest obfita, ciemniejsza niż w innych partiach tułowia. Ogon powinien być maksymalnie wyprostowany, noszony nieco powyżej linii grzbietu.
Sylwetka	Pierwsze wrażenie patrzącego na yorka to przekonanie, że widzimy psa energicznego, żywotnego, dumnego. Długi, prosty, lśniący jak jedwab włos z przedziałkiem wzdłuż całego grzbietu czyni sylwetkę opływową, zwartą. Budowa yorka jest proporcjonalna, a sylwetka rasowego psa zamyka się w formie kwadratu.

Wymiary i waga

Wzorzec nie ustala granicznych wymiarów, ale yorki mają zazwyczaj nie więcej jak 18- 20 cm wysokości. Waga dopuszczalna do 3,2 kg.

Szata i umaszczenie

Szata yorka to długie, miękkie, niewełniste włosy. Psy nie mają podszerstka, stąd konieczność nakładania ubrań ochronnych podczas niesprzyjających warunków atmosferycznych.

Kolor sierści wzorzec ustala na ciemnostalowo-niebieski. Na naszych ulicach najczęściej jednak widujemy yorki błękitno-srebrzyste ze śladami sierści brązowej lub płowej, co jest błędem u psów rasowych.

Podczas wystaw wszelkie odstępstwa od wzorca traktowane są jako wady, ale nie dyskwalifikujące psa z konkurencji. Powodem dyskwalifikacji yorka wystawowego mogą być jedynie nadmierna lękliwość lub agresja.

Charakter psów Yorkshire terrier

Obecność psów rasy border collie w wielu reklamach czy filmach sprawiła, że są one dość powszechnie uważane za zwierzęta odpowiednie dla rodzin z dziećmi. Czy rzeczywiście tak jest? Odpowiedź na to pytanie nie jest tak oczywista, jak by się mogło wydawać.

Wśród najczęściej wymienianych cech zwierząt tej rasy zdecydowanie można wskazać wysoki poziom inteligencji, a także konieczność zapewnienia dużej aktywności fizycznej. Warto bowiem mieć na względzie, że border collie to rasa pracująca, stworzona przede wszystkim do pilnowania owiec na pastwiskach. Większość przodków psiaków, które obecnie mieszkają w domach prywatnych, spędzała całe dnie nadzorując stada owiec, co było zadaniem bardzo wymagającym pod kątem fizycznym. Co za tym idzie, border collie perfekcyjnie sprawdzi się jako zwierzę dla osób bardzo aktywnych fizycznie – biegających, jeżdżących na rowerze lub uprawiających trekking. Jeśli nie zadbamy o odpowiednią dawkę codziennego ruchu – niestety, psiak tej rasy, znudzony codziennością i brakiem aktywności fizycznej – może wykazywać niszczycielskie zapędy.

Wysoki iloraz inteligencji sprawia, że zwierzaki tej rasy są wyjątkowo podatne na szkolenie. Co więcej, warto zapewniać psiakom treningi różnego rodzaju komend i sztuczek, a także – w miarę możliwości – ćwiczenia węchowe oraz agility. W sprzedaży dostępne są również różnego rodzaju zabawki dla psiaków, a możliwość korzystania z nich sprawi, że zwierzak nie będzie znudzony.

Podobnie jak większość owczarków, również border collie wyraźnie przywiązuje się do domowników, a pozostałe osoby uprzejmie ignoruje. Choć nie powinien wykazywać agresji, lepiej jest nadzorować kontakty psa z innymi osobami spoza gospodarstwa domowego – zwłaszcza jeśli mówimy o małych dzieciach.

Wiele osób zastanawia się również, czy border collie dużo szczekają. Spieszymy uspokoić: poziom głośności tego zwierzaka nie wykracza poza normę dla większości psów, jeśli tylko zapewniamy mu odpowiednią porcję ruchu oraz aktywności intelektualnej. W innym przypadku – znudzony border rzeczywiście może przypominać o swojej obecności szczekając.

Pielęgnacja psów

Pielęgnacja yorków to zadanie niełatwe, szczególnie jeśli chodzi o utrzymanie właściwego stanu włosów. Włosy psów tej rasy rosną nieustannie, więc należy je często przycinać oraz systematycznie myć w specjalnych szamponach oraz stosować odżywki.

W przypadku psów wystawowych konieczne jest zachowanie długości włosa pozwalającej zakryć nogi. Na co dzień długie włosy na głowie można zbierać i upinać w kitkę.

Psy nie wystawiane na pokazach najlepiej obcinać na krótko.

Karmienie Yorkshire terrier

Yorki jedzą mało, ale są wymagające jeśli chodzi o skład karmy. Najlepsze dla tej rasy są karmy wysokomięsne z dodatkiem węglowodanów, witamin i minerałów.

Najczęstszym błędem żywieniowym jest karmienie yorków jedzeniem dla ludzi. Właściciele uwielbiają sadzać psy przy stole i kłaść im na talerz smakowite kąski mięsa czy innych potraw.

Ludzkie jedzenie jest przyprawione, słone i często zawiera składniki, których nie trawi psi układ pokarmowy. Do takich należą między innymi ziemniaki, czekolada, ser żółty. Karmienie yorka takimi produktami może doprowadzić do poważnych schorzeń układu trawienia, nerek, zniszczyć uzębienie.

Jakie błędy popełniają hodowcy psów york?

Wielkim błędem właścicieli yorków jest uczłowieczanie psiaków. Przejawia się to w codziennych, zwykłych sytuacjach: zabieranie psa do łazienki, sypialni, sadzanie przy stole sprawia, że york przyjmuje rolę przywódcy stada i jako taki zawsze chce stado chronić przed obcymi.

Właściciele psów nie rozumiejąc tego mechanizmu dziwią się potem, że ich mały piesek rzuca się na dzieci, które wyciągają ręce do głaskania, atakuje przechodzących obok dorosłych oraz zwierzęta.

Agresja yorków narasta, a wraz z nią zwiększa się poziom frustracji. York przestaje sobie radzić z problemem przywództwa, jest nieszczęśliwy. Czasem potrzebna jest pomoc psiego behawiorysty, który przy pomocy ćwiczeń terapeutycznych przywraca równowagę psychiczną psa i buduje jego właściwe relacje z otoczeniem.

Yorkshire teriery a inne zwierzęta

Yorki to indywidualiści lubiący być w centrum zainteresowania swojego pana. Najlepiej czują się w domach bez innych zwierząt.

York to potomek psów myśliwskich, a ten instynkt jest w nim niezwykle silny. Gdy pies widzi zwierzę szybko poruszające się, instynktownie rzuca się w pogoń za nim. Nietrudno sobie wyobrazić jak york może potraktować szynszylę, szczura, ptaki, króliczki czy inne zwierzęta domowe.

Jeśli chcemy mieć więcej zwierząt, to kupmy drugiego psa. Najlepiej tej samej rasy.

Czy Yorkshire terier to dobry towarzysz dla małych dzieci?

Yorki to psy do towarzystwa dla dorosłych i dla dzieci. Dobrze ułożony pies na pewno nie zrobi dzieciom krzywdy. Należy jednak uważać na wspólne zabawy małych dzieci i yorków. Miniaturowy piesek może być przez dziecko traktowany jak zabawka. Maluchy, nie rozumiejąc potrzeb psów, mogą niechcący zranić pieska, a ten z bólu w obronie własnej na pewno odpowie agresją

Aktywność fizyczna yorków

Aktywność fizyczna leży w naturze yorków. Kto widzi w nich wylegujące się na kanapie pieski z kokardką, ten jest w wielkim błędzie.

Żywiołem yorka jest węszenie, kopanie, tropienie śladów. Zabranie psa na spacer do lasu będzie dla niego najlepszą formą aktywności. Właściciele nieznający charakteru swojego yorka zdziwią się na widok przeszczęśliwego eleganta tarzającego się w błocie, kopiącego wielkie dziury, dumnego pogromcy fruwających liści, niezmordowanego tropiciela trzmieli czy motyli.

Yorki mieszkające w środowisku wielkomiejskim muszą być wyprowadzane na spacer kilka razy dziennie. Ma to związek z ich aktywnością oraz z faktem posiadania małego pęcherza, który bardzo często sygnalizuje potrzebę opróżnienia. Jeśli nie chcemy, aby nasz pies posikiwał na dywanie, to zadbajmy o regularne spacery.

Czy teriery są szczekliwe?

Każdy pies szczekaniem komunikuje się z otoczeniem. Szczekanie to oznaka czujności, radości, strachu. To także sygnał ostrzegawczy dla potencjalnych wrogów oraz cenne informacja dla właścicieli mieszkania czy domu – yorki są super stróżami i każdy niepokojący dźwięk lub widok zagrożenia sygnalizowany jest szczekaniem.

Ta niewątpliwie cenna zaleta yorków w mieszkaniach w blokach staje się prawdziwym utrapieniem. Yorki potrafią godzinami szczekać zamknięte w mieszkaniach. Każdy ruch na klatce schodowej sprawia, że zrywają się i z głośnym szczekaniem biegną w kierunki drzwi wejściowych.

Ich uwadze nie umknie żadne zwierzę znajdujące się w ich polu widzenia, gdy siedzą na parapecie okiennym lub balkonie. Potrafią obszczekiwać ptaki siadające na balkonowych balustradach, przechadzających się w dole ludzi, jadących rowerzystów, biegające dzieci. Wszystko i wszyscy będący w ruchu to dla myśliwego yorka potencjalna zwierzyna łowna, za którą rzucają się w pogoń lub tylko z daleka obszczekuje ją.

Czy yorki można wytresować?

Małe yorki można uczyć nieszczekania bez powodu. Nie jest to zadanie proste. Wprawdzie yorki to psy inteligentne i szybko uczące się, ale metody nauki są nieproste, a szkolenie wymaga wiedzy, czasu, cierpliwości a nade wszystko konsekwencji ze strony właściciela.

Utrwalenie złych nawyków w wieku szczenięcym jest bardzo trudne do wyrugowania na dalszym etapie rozwoju psa.

Można także szkolić psy rasy Yorkshire terrier do robienia różnych zabawnych sztuczek. Zdecydowanie należy próbować nauczyć yorka posłuszeństwa, a przede wszystkich reakcji na przywołanie. Żywiołowe yorki podczas spaceru potrafią pędzić na oślep, czym stwarzają zagrożenie dla siebie czy innych zwierząt i ludzi. Nauka przywołania to zadanie dla odpowiedzialnego właściciela, który rozumie, że w ten sposób może ochronić psa przed nieszczęściem.

Tresura psa powinna opierać się wyłącznie na bodźcach pozytywnych – nagradzaniem zyskamy zaufanie, karanie spotka się z oporem i nasz uparty york indywidualista nie przyswoi żadnych sztuczek.

Mimo tresury nigdy nie można zapomnieć o pochodzeniu yorków. To psy myśliwskie i nawet na kanapie takimi będą zawsze, więc stosujmy wobec nich zasadę ograniczonego zaufania.

Na jakie choroby najczęściej zapadają yorki?

Yorki pochodzące z dobrej hodowli są odporne i zdrowe. Najczęściej psy tej rasy cierpią z powodu odkładającego się w nadmiarze kamienia nazębnego. Złogi kamienia wymagają usunięcia – zabieg w znieczuleniu ogólnym wykonywany powinien być pod nadzorem lekarza weterynarii.

Błędy hodowlane, a szczególnie dążenie do maksymalnej miniaturyzacji obciążają rasę i są przyczyną groźnych schorzeń serca, tchawicy, układu kostnego.

Długość życia psów rasy Yorkshire terrier

Yorki to psy odporne i długowieczne. Te krzepkie i żywotne pieski bez problemu dożywają nawet 15-16 lat. Nie dotyczy to jednak miniaturek, które ze swoimi zmutowanymi genami nie są tak odporne, jak yorki o wadze około 3 kg.

Krócej żyją także psy narażone na działanie niskich temperatur. Szata bez podszerstka nie chroni yorków przed mrozem, stąd konieczność ubierania piesków w ciepłe ubranka ochronne.

Czy warto kupić yorka – wady i zalety rasy

Yorki to cudowna rasa, choć to psy charakterne i wymagające.

Do największych zalet rasy zaliczamy:

• Mały rozmiar i waga (łatwość transportowania, nieduże wymagania mieszkaniowe);
• Wesołość, chęć do aktywności i zabawy;
• Inteligencja;
• Lubi dorosłych i dzieci, choć z małymi dziećmi powinien bawić się pod nadzorem dorosłych;
• Łatwo uczy się korzystać z kuwety;
• Mało je.

Oczywiście rasa york ma także szereg wad. Yorki są:

• Szczekliwe;
• Impulsywne w działaniu; rzucają się na większych, przez co często cierpią;
• Indywidualistami, którzy zawsze muszą być w centrum zainteresowania;
• Wymagające w zakresie systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych (głównie psy wystawowe);

Yorki to rasa polecana osobom aktywnym, cierpliwym i odpowiedzialnym. Psy rasy york wymagają dobrego prowadzenia, co pomaga im uniknąć kłopotów, w które popadają z racji swojego wybujałego temperamentu.

Zmęczone zawsze szukają kolan pana, na których smacznie śpią. Uwielbiają być głaskane i dotykane. Swoją wesołością i aktywnością wzbudzają radość – w ich towarzystwie trudno pozostać smutnym i poważnym.