West highland white terrier to rasa, która zyskała sobie w naszym kraju dość sporą popularność. Dzisiaj psy te może nie są najbardziej powszechne, ale spotyka się je dość często. Na tę popularność składa się bardzo przyjazny i żywy charakter psa, jego przyciągający uwagę wygląd i to, że świetnie radzi sobie w kontaktach z ludźmi i innymi zwierzętami. Co jeszcze warto wiedzieć o psach tej rasy?
Gdzie kupić westa i jak wybrać hodowlę?
Bardzo ważnym pytaniem jest to, gdzie znaleźć dobrą hodowlę, w której będzie można kupić szczeniaka west highland white terriera. Szukając pieska dla siebie, należy przede wszystkim poszukać informacji o zarejestrowanych, legalnych hodowlach. Warto również zainteresować się opiniami na ich temat. W dzisiejszych czasach właściciele psów bardzo chętnie dzielą się swoimi doświadczeniami na różnorodnych forach w sieci, na które z całą pewnością warto zajrzeć. Pseudohodowli warto się wystrzegać z dwóch powodów. Po pierwsze psy często nie są traktowane w takich miejscach dobrze i traktowane wyłącznie jak sposób, na zrobienie pieniędzy. Kupowanie szczeniaków w takich miejscach sprawia, że proceder trwa, a właściciele nielegalnych hodowli osiągają większe zyski. Po drugie w takich miejscach najczęściej nie przeprowadza się badań genetycznych psów przed dopuszczeniem ich do rozmnażania, co prowadzi do częstszego pojawiania się groźnych chorób, jak choroba Legg-Perthesa i choroba Krabbego. Dobrze jest również pamiętać, że w dzisiejszych czasach psy niemal wszystkich ras można znaleźć w schroniskach. Przed zdecydowaniem się na zakup szczeniaka z hodowli warto więc sprawdzić, czy nie ma możliwości adopcji pasa interesującej nas rasy. Kiedy decydujemy się na psa z hodowli, dobrym pomysłem jest wcześniejsze pojechanie na miejsce, porozmawianie z właścicielem i przekonanie się na własne oczy, w jakich warunkach są one hodowane. Z całą pewnością w dobrych hodowlach właściciel znajdzie dla nas czas i chętnie podzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem.
Ile kosztuje szczeniak West highland white terrier z hodowli?
Za szczeniaka psa rasy West highland white terrier z dobrej hodowli trzeba zapłacić około 5000 zł.
Najlepsze hodowle West highland white terrier
- Adamantina Corda
- Amici Calorosi
- Czar Krakowa
- Da-Ba-Go
- G.Jachowicz
- Magie Blanche
- Mazovialand
- Preeminent White Dog
- White Bastards
- Złote Aniołki
Historia rasy west highland white terrier
Historia psów rasy west highland white terrier nie jest długa – rozpoczęła się w XIX wieki. Rasa powstała z połączenia dwóch ras terierów używanych w tamtych czasach do polowań – cairn terriera i terriera szkockiego i używana była między innymi do polowań na lisy i wydry. Tak jak wiele małych terrierów, również west był używany również do tępienia gryzoni i w tym zadaniu sprawdzał się znakomicie. Zarówno w przypadku cairn terriera, jak i terriera szkockiego umaszczenie białe zdarzało się i było raczej rzadkością. Najczęściej psy w tym kolorze nie brały udziału w polowaniach i uważane były za słabsze, od ciemno ubarwionych. Prawdopodobnie w okolicach połowy XIX stulecia zaczęto selekcjonować psy białe, a kolor ten stał się charakterystyczny dla nowo powstałej rasy. Wiąże się z tym historia o pułkowniku Edwardzie Malcolmie, który przez pomyłkę zastrzelił swojego psa w czasie polowania, ponieważ pomylił go z lisem. To właśnie on miał być pomysłodawcą rozwoju rasy w kierunku selekcjonowania osobników śnieżnobiałych, doskonale widocznych w nawet gęstych zaroślach i łatwo odróżnialnych od innych zwierząt. Nie wiadomo do końca, czy historia ta jest prawdziwa, choć oczywiście wydaje się prawdopodobna. Tak czy inaczej, pierwszy raz biały west highland terrier pojawił się na wystawie psów w Wielkiej Brytanii w roku 1907. Wzorzec rasy ulegał od tego czasu pewnym nieznacznym zmianom. Najbardziej zmieniło się jednak przeznaczenie tych psów. Dzisiaj nikt nie używa już ich do polowań, a służą prawie wyłącznie jako psy typowo do towarzystwa.
Wzorzec rasy West highland white terrier
Czym jest west highland white terrier współcześnie i jakie cechy najbardziej ceni się u tej rasy? Najlepiej opisuje ją oczywiście wzorzec Międzynarodowej Federacji Kynologicznej.
Kufa | Kufa u tych psów nie jest długa, nie powinna być skrócona. Najczęściej jest niewiele krótsza od długości mózgoczaszki. |
Stop | Dobrze zaznaczony, a całość czaszki ma ładny, nieznacznie zwężający się kształt. |
Łuki brwiowe | Charakterystyczne są dość wydatne łuki brwiowe. Bardzo ważne w przypadku tej rasy jest odpowiednie ubarwienie powiek, fafli i nosa, które powinny być całkowicie czarne. |
Oczy | Zazwyczaj brązowe – im ciemniejsze, tym lepsze. |
Zgryz | West charakteryzuje się idealnym zgryzem nożycowym. Kły są przy tym dość szeroko rozstawione. |
Uszy | Niewielkie i spiczaste. Najlepiej, jeżeli nie są położone zbyt blisko siebie ani nie układają się na boki. Idealnie, kiedy stoją do góry. |
Sylwetka | W przypadku psów tej rasy raczej krępa i muskularna. Dotyczy to również szyi. |
Ogon | Najczęściej prosty, nie zawija się i noszony jest do góry. |
Kończyny | Dość krótkie. |
Piesek porusza się energicznie i bardzo swobodnie. W hodowlach najbardziej ceni się terriery o sprężystym kroku, a zbyt zamaszysty ruch łapek podczas chodzenia uważany jest za wadę.
Jak wszyscy właściciele psów wiedzą doskonale, wzorzec wzorcem, ale psy każdej rasy bywają różne i tak naprawdę nieczęsto idealnie dopasowują się do mocno wyśrubowanych norm. Warto pamiętać, że to, że pies nie trzyma się idealnie kynologicznego wzorca, nie musi bynajmniej oznaczać, że nie jest rasowy. Należy też pamiętać, że historia rasy nie jest też bardzo długa. Dlatego w hodowlach bardzo często zdarzają się westy całkowicie rasowe (od wielu pokoleń), które jednak mogą odbiegać od przyjętych na potrzeby FCI norm wyglądu. To, dlaczego najbardziej ceni się psy tej rasy, to ich inteligencja, żywy, ale bardzo przyjazny charakter i dość duża elastyczność. Potrafią się one przystosować zarówno do życia na dużej powierzchni, jak i w niewielkim mieszkaniu. Nie najgorzej znoszą obecność dzieci i innych zwierząt, dlatego też świetnie sprawdzają się jako psy typowo rodzinne. Warto przy tym pamiętać, że west nie jest zabawką (pomimo swojego wyglądu), ani typowym kanapowcem, ale pełnoprawnym terrierem, który potrzebuje dużo ruchu i zajęć.
Ile żyje west i jakie są jego najczęstsze choroby?
Westy należą do psów małych, które na ogół cieszą się dość dobrym zdrowiem. Rzadko zapadają na choroby układu kostnego, co związane jest oczywiście z niewielkimi rozmiarami i małą wagą. Nie notuje się w przypadku tej rasy większych predyspozycji do żadnego rodzaju nowotworu, choć oczywiście takie sytuacje mogą się zawsze zdarzyć, przede wszystkim u piesków starszych. Statystycznie częściej niż u psów dużych zdarza się w tym przypadku występowanie choroby Legg-Perthesa. Czasem notuje się również chorobę Krabbego. Zachorowalność westów na te choroby nie jest jednak większa niż w przypadku innych, niewielkich terrierów. Zasadniczo jest to jednym z powodów, dla których jeżeli kupuje się psa z hodowli, to warto przede wszystkim rozważać te najlepsze, profesjonalne i zarejestrowana. Przed dopuszczeniem psów do rozmnażania prowadzi się tam badania genetyczne, celem wykluczenia wyżej wspomnianych chorób z populacji. Rzadko u westów notuje się również przypadki zapalenia wątroby. Mówiąc o zdrowiu psów, należy jednak spojrzeć na tę kwestię nieco szerzej. Warto poruszyć przede wszystkim dwie kwestie. Po pierwsze należy pamiętać, że westy to psy dość małe – najczęściej nie przekraczają 28 centymetrów wzrostu. Mimo że zasadniczo nie mają tendencji do chorób kości i stawów, to problemy mogą pojawić się u psów mieszkających w blokach, które codziennie muszą pokonywać duże wysokości po schodach (zwłaszcza droga w dół jest szkodliwa dla zdrowia). Aby uniknąć rozwoju problemów ze stawami biodrowymi i kręgosłupem, warto rozważyć każdorazowe znoszenie psa na rękach. Drugą kwestią jest zdrowie psychiczne psa. Ze względu na swój wygląd i przyjazny charakter westy często bywają traktowane jak maskotki. Należy jednak pamiętać, że w żadnym wypadku nimi nie są. To żywe i ruchliwe terriery, które jeszcze niedawno używane były do polowania. Wymagają bardzo dużo ruchu, uwagi i zajęć. Inaczej po prostu się nudzą, co może negatywnie odbijać się na ich zachowaniu, a w dłuższej perspektywie również na zdrowiu psychicznym. Dlatego też na zakup west highland white terriera nie powinien decydować się nikt, kto nie jest w stanie zapewnić psu codziennych, długich i aktywnych spacerów. Dobrze zadbany, zdrowy west dożywa zazwyczaj do około szesnastu lat.
Zachowanie psów tej rasy – czy to dobry pies do towarzystwa?
Z całą pewnością o westach można powiedzieć, że jest to naprawdę dobry pies do towarzystwa. W kontaktach są raczej proste. Dość dobrze rozumieją emocje ludzi i najczęściej same pokazują, czego chcą, choć oczywiście zrozumienie psiego języka wymaga trochę wiedzy. Dość mocno przywiązują się do ludzi i świetnie radzą sobie również w większych rodzinach. Są bardzo pewne siebie i na spacerze raczej nie będą co chwila oglądać się za właścicielem, choć przy odpowiednim treningu na pewno będą posłuszne. Są to psy o charakterze ras polujących, co może objawiać się nadmiernym zainteresowaniem mniejszymi zwierzętami spotkanymi w czasie spaceru. Z tych właśnie powodów najlepiej, jeżeli pracę z psem zacznie się jak najwcześniej. Westy są przy tym też dość inteligentne i na szkolenie reagują bardzo dobrze. Ważne jednak, żeby to szkolenie w pewnym momencie nastąpiło. To prawdziwe wulkany energii i jeśli się jej odpowiednio nie ukierunkuje, to pies na pewno znajdzie sposób na jej spożytkowanie – niekoniecznie w sposób satysfakcjonujący właściciela. Jak wszystkie psy o pochodzeniu myśliwskim westy mają dobrze rozwinięty instynkt stadny i świetnie radzą sobie w towarzystwie innych psów. Obecność w domu zwierząt innych gatunków (na przykład kotów) również jest akceptowalna, choć w tym przypadku wiele zależy od indywidualnego charakteru psa. Dobrze wyszkolone i odpowiednio zadbane psy na dzieci reagują zazwyczaj dobrze.
Pielęgnacja westa – o czym należy koniecznie pamiętać?
West highland white terrier jest psem stworzonym do pracy na polowaniach, więc w założeniu nie powinien wiele potrzebować. Należy jednak zwracać dużą uwagę na jego futro. Zaniedbane będzie po prostu o wiele gorzej wyglądać, choć oczywiście z punktu widzenia psa, nie ma to większego znaczenia. Zazwyczaj zaleca się delikatne trymowanie sierści, choć należy pamiętać, że westy mają specyficzne, dość twarde włosy, które nie tak łatwo poddają się temu zabiegowi. Zasadniczo psy mają dwa rodzaje włosów. Okrywowe są proste i dość gęste. Najczęściej nie układają się zbyt gładko, dlatego niewystrzyżony pies wygląda na nieco potarganego. Westy mają gęsty podszerstek, który skutecznie chroni je przed zimnem. Dobrze znoszą deszcz i niskie temperatury. Zazwyczaj nie ma konieczności zakładania im żadnych ubranek, choć przy dużych mrozach zaleca się takie rozwiązanie. Psy tej rasy nie wymagają specjalnej diety. Warto oczywiście zadbać o to, by na co dzień dostawały jedzenie odpowiednio zbilansowane. Powinno składać się z mięsa z dodatkiem warzyw i owoców. Żywienie psa karmami na bazie zbóż nigdy nie wychodzi na dobre i współcześnie weterynarze raczej tego nie polecają. Jak najbardziej można próbować z dietami typu BARF i podobnymi, choć najlepiej jest je wprowadzać pod okiem weterynarza wyspecjalizowanego w psiej dietetyce. Na spacery poleca się zakładanie psu szelek. Natura łowcy czasami przeważa i west potrafi mocno szarpnąć, jeżeli zapędzi się za jakimś (czasami tylko dla siebie widocznym) celem. Dlatego też nie obroża, ale właśnie odpowiednio dopasowane szeleczki będą najlepszym rozwiązaniem dla naszego west highland white terriera.
Jakie wymagania ma ta rasa?
Warto sobie zreasumować pewne, wspomniane już wcześniej informacje, by odpowiedzieć na pytanie o to, jakie wymagania ma west highland white terrier. Przede wszystkim jest to zapewnienie dużej ilości ruchu, najlepiej połączonego z angażującymi psa grami i zabawami. Westy należą do psów bardzo inteligentnych, które chętnie uczą się nowych rzeczy, więc nawet skomplikowane zabawy nie powinny być dla nich dużym problemem. Oprócz zwykłych spacerów dla załatwienia wszystkich czynności fizjologicznych (przynajmniej trzech) west powinien raz dziennie wychodzić na długi, intensywny spacer – najlepiej taki, na którym trochę się zmęczy. Niekoniecznie wymaga to od właściciela dużej kondycji fizycznej. Można też wychodzić z pieskiem w miejsce oddalone od ludzi, w którym będzie mógł pobiegać swobodnie, albo wyprowadzać go do parku na długiej smyczy. Dobrym pomysłem jest też zaopatrzenie się w różnorodne zabawki, za którymi west będzie mógł biegać na spacerze. Tylko zapewnienie mu odpowiedniej ilości ruchu i stymulacji sprawi, że pies będzie rozwijał się w sposób zrównoważony, a w zachowaniu przeważą jego pozytywne cechy. Jedzenie dla psa powinno być zdrowe, a jego ilość dostosowana do masy ciała, wieku i aktywności fizycznej. Ze względu na niewielkie rozmiary westa, jeżeli pies mieszka na wyższym piętrze w bloku, to należy zwracać uwagę na stan jego stawów i kręgosłupa i rozważyć znoszenie po schodach. Trymować psa nie trzeba zbyt często, ale dla zachowania zdrowego wyglądu należy robić to regularnie. Zbyt krótkie strzyżenie nie jest korzystne. Nie należy nigdy strzyc włosów na uszach, ponieważ odrastają one bardzo powoli. Poza tym o westa dbamy w taki sam sposób jak o wszystkie inne psy, niezależnie od rasy. Najważniejsze jest odpowiednie podejście do zwierząt, za które z całą pewnością psiak odwdzięczy się przywiązaniem.
Ile waży dorosły pies rasy West highland white terrier?
Dorosły pies rasy West highland white terrier waży od 7 kg do 10 kg, a suka od 6 kg do 7 kg.
Ile kosztuje szczeniak West highland white terrier z hodowli?
Szczeniak West highland white terrier z hodowli kosztuje około 5000 zł.
Jaka jest długość życia psa rasy West highland white terrier?
Długość życia psa rasy West highland white terrier to od 12 lat do 16 lat.