Hodowla Amstaffów

Amstaff to amerykański terier w typie bull. Wymaga od swego pana stanowczości i dobroci. Przy doświadczonym właścicielu pies będzie kochającym spokojnym zwierzakiem. Czworonóg tej rasy źle prowadzony (chaotycznie i nerwowo), pokaże się z jak najgorszej strony. Będzie agresywny i nieposłuszny. Zanim kupisz amerykańskiego staffordshire teriera, przeczytaj poniższe wiadomości. Sprawdź, czy to pies dla Ciebie.

Jak wybrać dobrą hodowlę tej rasy?

Dzięki istnieniu Związku Kynologicznego w Polsce możesz w szybki i łatwy sposób sprawdzić, czy dana hodowla jest legalna, czy fikcyjna. Wystarczy w Internecie wejść na główną stronę Związku i w zakładce „oddziały” wybrać oddział najbliższy miejscowości, w której istnieje interesująca Cię hodowla. Jeżeli jest zarejestrowana, będzie widniała w wykazie. Będzie też w zakładce „szczeniaki” zgłoszony ostatni miot.

Zawsze warto te dane sprawdzać i nie opierać się na słownych zapewnieniach hodowcy, że jego hodowla amstaffów jest zarejestrowana w ZKwP. Pamiętaj też, że sama rejestracja hodowli w odpowiednim oddziale Związku to jeszcze nie wszystko. Istotne jest bowiem poprawne prowadzenie tej hodowli.

Dobrze prosperujące hodowle mają swoje strony internetowe, gdzie hodowcy chwalą się swoimi psami. Pokazują filmiki lub zdjęcia szczeniaków i dorosłych psów podczas zabawy, spacerów, wystaw itp. Prowadzą bloga i są dostępni pod podanymi na swoich stronach numerami telefonów.

Do hodowli niemającej nic do ukrycia będziesz mógł wejść i przyjrzeć się życiu psiaków z bliska. Nie będziesz jednak mógł zobaczyć szczeniaka tuż po jego urodzeniu osobiście. Troskliwy hodowca zaprosi Cię na wizytę dopiero wtedy, gdy szczeniaki będą na tyle duże, aby mogły zetknąć się z obcą osobą. Niemniej, zanim nastąpi pierwsza wizyta, na stronie hodowli będziesz mógł wybrać sobie szczeniaka, po przejrzeniu wrzuconych tam zdjęć psich maluchów.

Jeżeli psy mają być wychowywane na spokojnych i posłusznych pupili, będą ku temu socjalizowane już od momentu, gdy suka pozwoli podejść do swojego kojca ze szczeniakami. Zwykle dzieje się to już pierwszego dnia od urodzenia się małych. Szanujący prywatność amstaffskiej matki i jej miotu hodowca nie będzie przekraczał granic ani niepokoił suki, gdy ona będzie potrzebować intymności ze swoimi maluchami.

Gdy odwiedzisz hodowlę, będziesz mógł wejść na jej teren i przekonać się, jakie panują tam warunki i zasady. Szczeniaki powinny zachowywać się radośnie i przyjaźnie do Twojej osoby. Hodowca chętnie pokaże Ci, jak się maluchy bawią. Zwróć uwagę na sposób podchodzenia hodowcy do szczeniąt oraz matki psiaków.

Serdeczne nastawienie hodowcy do wszystkich zwierząt i szczere odpowiadanie na wszelkie Twoje pytania, powinny świadczyć o profesjonalnym podejściu hodowcy. Będąc na terenie hodowli, dowiedz się, czy:

• psiaki mają swoje własne posłania,
• mają swoje ulubione indywidualne zabawy (każdy szczeniak może lubić inną formę zabawy – gonitwy, przeciąganie zabawek, zapasy, jogging, sznurek, kość, piłka, miś pluszowy itp.)
• każdy szczeniak je posiłki z własnej miseczki,
• zwierzaki mieszkają w domu razem z właścicielami (ze względu na krótką sierść i brak podszerstka, psy absolutnie nie powinny mieszkać na dworze),
• mają budę na dworze lub trzymane są w szopie, garażu itp. miejscach (taki stan rzeczy powinien Cię zaniepokoić i zastanowić, gdyż psy te nie znoszą izolacji),
• mają dużo przestrzeni do zabawy.

Zapytaj o rodzaj karmy, jaką zwierzaki dostają. Warto, abyś przestudiował w sklepie zoologicznym karmy i dowiedział się, jakie są najlepsze dla amstaffów. Hodowca powinien Ci pokazać puszkę albo worek z suchą karmą, jaką podaje szczeniakom i ich matce. Najtańsza karma z supermarketu będzie świadczyć o sporych zaniedbaniach hodowcy względem zwierzaków.

Hodowca przeprowadzi z Tobą wywiad. Będzie go interesowało np. skąd u Ciebie pomysł starania się o amstaffa. Ponieważ dobry hodowca kocha swoje psy, będzie chciał, by szczeniaki trafiły w dobre ręce. Jeżeli uzna, iż Twoje argumenty są sprzeczne z dobrem zwierząt, nie zdziw się, jeżeli Ci odmówi sprzedaży szczeniaka. Być może podpowie, jaka rasa byłaby dla Ciebie znacznie odpowiedniejsza.

Ile kosztuje szczeniak z hodowli?

Amerykańskie teriery staffordshire to drogie pieski. Musisz wiedzieć, iż pies, przy którym wykonano bardzo dużo pracy socjalizacyjnej, będzie bardzo drogi. Jeżeli nie zdecydujesz się na takiego pieska, tylko wybierzesz psa z innej tańszej hodowli, możesz dostać zwierzaka nieułożonego, wymagającego dużo pracy z Twojej strony, by czworonóg stał się posłuszny i miał łagodny charakter.

Praca przy układaniu amstaffów jest ogromna, dlatego im droższy psiak, tym lepsze jego wychowanie. Oprócz wydania pieniędzy na zakup szczeniaka musisz liczyć się z zakupem wyprawki oraz wydatkami na szkołę dla psów. Warto przynajmniej raz znaleźć się ze swoim psem w szkole dla amstaffów i przekonać się, czy Twój pies został dobrze wychowany przez hodowcę.

Szczeniak z dobrej hodowli kosztuje około 5-6 tysięcy złotych. Są oczywiście szczeniaki tańsze, nawet po około 3 tys. zł. Przy tych cenach jednak musisz być czujny. Może zdarzyć się bowiem, że kupisz tylko podobnego pieska do amstaffa, krzyżówkę, a nie w stu procentach rasowego zwierzaka.

Druga rzecz to fakt, iż tańszy piesek może okazać się słabo wychowany, wymagający z Twojej strony bardzo dużo dodatkowej pracy i wydatków na psiego behawiorystę. Tańsze mogą być także te pieski, które długo czekają na swój drugi dom i mają już rok lub więcej.

Najlepsze hodowle Amstaffów

• All For You
• Amstaffy z Wybrzeża
• Because Of Crazy Time
• Bullbandit
• Camino Dorado
• Caracara Gang
• Child Of Love
• Dolcze Gabara
• From Rebel Flag
• Glassy Sky
• Goddess Indra
• Guardian Of Forest
• Imperious Family Ast
• Jakimostaff
• Karmacoma Staff
• Kings Of Thrones
• Kongo Bull
• Little Love Machine
• Magic Empire
• Molosowa Pasja
• Narcotic Dream
• No Doubt Team
• Omen Staff
• Podlaska Wataha
• Pokerowy Żywot
• Power Staff
• Samo Zło
• Soul Of Imagination
• Vivir Perros
• Welcome To Valhalla
• Z Grabskiego
• Z Wiślanego Portu

Historia rasy

Po raz pierwszy opisano i uznano rasę amstaffa w roku 1936, 10 czerwca przez AKC (American Kennel Club) i kilka miesięcy później, 6 października, przez FCI (Federation Cynologique Internationale).

Historia powstania rasy amerykańskiego teriera staffordshire nie jest zbyt ścisła. Prawdopodobnie pochodzi od Blue teriera, który wyginął na początku XX wieku, a bardzo był popularny w wieku XIX. Jego początków należy szukać w Szkocji, Anglii oraz Irlandii. Hodowany był do walki z innymi psami.

Drugą rasą, z którą może być spokrewniony amerykański terier bull to bullterier angielski. Hodowany był na psa bojowego. Pierwotne bulteriery angielskie miały kufy bez garbatego profilu, jak to jest obecnie.

Powstały z omówionych powyżej ras amstaff był wykorzystywany również do krwawych igrzysk związanych z obstawianymi walkami z innymi psami. Są także wzmianki o walkach tych psów z bykami. Sugeruje to także ich nazwa „terier w typie bull” (ostatni człon „bull” w dosłownym tłumaczeniu oznacza słowo „byk”).

Hodowano zatem tego silnego, średniej budowy psa, na zwierzaka agresywnego i zaciętego. Aby taki się stał, szczuto go i rozjątrzano. Dzięki obecnym metodom behawioralnym okazało się, iż amerykański terier bull to pies niesłychanie łagodny, spokojny i kochający ludzi.

Wystarczy go prowadzić w sposób spokojny, cierpliwy i zdecydowany. Zwierzak nie ma w sobie żadnej agresji. Może ona się pojawić tylko wówczas, gdy zwierzę jest przez wychowawcę (właściciela) źle traktowany.

Wzorzec rasy

Amerykańskie teriery typu bull to psy średniego wzrostu. Są silne, dobrze umięśnione i zwinne.

Klatka piersiowa	Dobrze rozbudowana.
Szyja	Bez podgardla.
Wargi	Przylegające.
Kufa	Średnia.
Szczęki	Mocne.
Stop	Wyraźnie oznaczony.
Oczy	Okrągłe i brązowe.
Uszy	Powinny być stojące.
Łapy	Krótkie ze zwartymi palcami.
Grzbiet	Prosty, zad lekko ścięty ku nasadzie ogona.
Ogon	Prosty, zwężający się ku końcowi, nisko osadzony i krótki w stosunku do wielkości psa. Kopiowanie uszu i ogona jest niezgodne z polskim prawem.

Umaszczenie psów

Umaszczenie może być jedno kolorowe oraz łaciate w różnych odcieniach. Jednak czarne podpalane, czekoladowe i białe oraz takie, które mają więcej niż 80 procent białego koloru, uważane są za nierasowe. Sierść musi być krótka, lśniąca i przylegająca. Włos twardy i sztywny, co można wyczuć podczas głaskania psa pod włos. Oczy muszą być otoczone przyciemnionymi powiekami, a nos (trufla) koniecznie czarny.

Waga i wielkość psa

Ciężar dorosłego teriera amerykańskiego staffordshire to około 17-25 kg, natomiast wzrost waha się u suk od 43 do 46 cm, a u samców 46-48 cm. Twierdzi się, iż ciężar psa powinien być proporcjonalny do wielkości psa. Jest to jednak mało konkretna odpowiedź dla laika.

Należy zwrócić uwagę, aby pies miał zwarte mięśnie bez pulchnych (otłuszczonych) boków. Zad musi być zdecydowanie węższy od klatki piersiowej. Wizyta u weterynarza powinna rozwiać Twoje wątpliwości, czy Twój amstaff ma prawidłową wagę. Pilnowanie prawidłowej wagi jest bardzo ważne, aby czworonóg cieszył się dobrą kondycją i zdrowiem.

Charakter psów – czy dużo szczekają?

Amstaffy są bardzo wesołymi i grzecznymi psami, pełnymi temperamentu. Potrzebują dużo ruchu. Chętnie spełniają polecenia, pod warunkiem, że będą one wydawane w sposób zrównoważony i stanowczy. Ponieważ psy te są bardzo inteligentne, jeżeli będą nieprawidłowo prowadzone, wymkną się właścicielowi spod kontroli. Kochają wszystkich domowników i są niesłychanie towarzyskie.

Szczekaniem psy tej rasy ostrzegają przed zagrożeniem, jeśli uznają, iż kręcący się intruz wokół domu stał się dla nich podejrzany. Podczas zabawy może komunikować szczekaniem swoją radość, ale tylko wówczas, gdy zostanie tego nauczony. Z reguły pies ten powinien zachowywać się cicho i zawsze słuchać poleceń swego właściciela.

Psy pomimo średniego wzrostu są bardzo silne i mogą mocno ciągnąć swego właściciela, jeżeli zostały nieprawidłowo wychowane. Ważne to jest przede wszystkim wówczas, gdy psa na smyczy będzie prowadzać dziecko. Bezapelacyjnie przy dziecku musi być zawsze osoba dorosła (dla bezpieczeństwa nie tylko małolata, ale także ludzi i zwierząt znajdujących się w polu amstaffa).

Staffordshire amerykański lubi dużo ruchu i mnóstwo ciekawych zabaw. Potrzebuje sporo zabawek i zaangażowania właściciela w jego zajęciach ruchowych. Źle znosi samotność, wymaga wiele uwagi ze strony swego pana.

Pielęgnacja psa

Teriera typu bull można kąpać kilka razy w roku. Sierść warto wyczesywać gumową rękawicą ruchem zgodnym z kątem układania się włosa. Wystarczy psa głaskać założoną na dłoń rękawicą. Czesanie jest ważnym elementem pielęgnacji zwierzęcia, zwłaszcza jeżeli masz w domu dywany i tkaninowe obicia mebli.

Sierść mocno trzyma się bowiem takich powierzchni i trudno ją usunąć. Warto więc czesać psa co najmniej raz w tygodniu bez względu na czas linienia. Gdy nadejdzie okres linienia, czesanie powinno się odbywać codziennie.

O obcięcie pazurów możesz poprosić weterynarza lub psiego fryzjera. Możesz skrócić pazury swemu pupilowi także sam. Pod warunkiem, że będziesz to wykonywać umiejętnie. Pazury amstaffa są twarde i oprócz siły w zacisku dłoni potrzebujesz odpowiednich obcęgów przeznaczonych do obcinania psich pazurów. Obcinanie pazurów u psa wymaga znajomości budowy psiego pazura, by nie zrobić mu krzywdy.

Ważne jest także dbanie o czystość uszu. Nasączonym specjalnym płynem wacikiem przemyć musisz wewnętrzną stronę uszu psa raz na jakiś czas i dokładnie wysuszyć miękką tkaniną chłonącą wilgoć.

Karmienie

Psom warto podawać zbilansowaną karmę barf. Możesz ją sam przygotować. Najlepiej jednak, abyś skonsultował się z weterynarzem, który pomoże Ci odpowiednio dobrać składniki. Najwygodniejszą formą są gotowe posiłki dla psów rasy amstaff lub dla psów średnich. Są to karmy mokre i suche.

Woda zawsze powinna być w misce i musi być ona zmieniana codziennie. Najlepiej rano i wieczorem, a miska przetarta czystym zmywakiem. Woda zostawia bowiem na ściankach miski śliski osad, który powoduje psucie się wody pomimo jej wymienieniu.

Szczeniak wymaga częstego karmienia (4-5 razy dziennie). Dorosły pies może jeść raz dziennie wieczorem. Po jedzeniu musi się posiłek w żołądku psa „ułożyć”. Bezpośrednio po jedzeniu nie wolno zwierzaka namawiać do zabawy np. na skoki i bieganie.

Szkolenie i wychowanie

Amerykański staffordshire terier trudny jest w wychowywaniu i jeżeli od początku jest kiepsko socjalizowany, może przynieść właścicielowi sporo kłopotów i wydatków na behawiorystę i nauczyciela. Jeśli to Twój pierwszy w życiu pies, też powinieneś pójść z nim do szkoły dla amstaffów.

Musisz bowiem posiąść wiedzę i umiejętności, dzięki którym zwierzak będzie Cię słuchał i był także grzeczny dla wszystkich domowników. Ten inteligentny pies lubi dominować, gdy wyczuje niepewność w Twoim zachowaniu. Nie znosi kar, krzyków i złości okazywanej przez swego pana. Budzi to w nim agresję.

Bardzo łatwo też można swemu pupilowi wypaczyć psychikę, jeżeli Twoje wychowanie zwierzaka będzie chaotyczne, złośliwe, oschłe. Spodziewaj się wówczas kłopotów ze strony pupila, który stanie się agresywny, nieposłuszny i groźny dla pozostałych domowników oraz innych ludzi czy zwierząt.

Pamiętaj, że pies potrzebuje dużo Twojej uwagi i zaangażowania we wspólną z nim zabawę. To zwierzak, który powinien mieszkać w domu razem ze wszystkimi domownikami i musi być przez nich zauważany.

Długość życia psów tej rasy

Psy rasy terier amerykański żyją około 12-15 lat. Dużo zależy od tego, czy pupil jest zdrowy, czy też chorowity. Pies zaatakowany chorobami genetycznymi, pozbawiony opieki weterynaryjnej i specjalistycznego leczenia, będzie żyć znacznie krócej, niż przewiduje to ogólnie określona średnia życia amstaffa.

Ważna jest w długowieczności także odpowiednia karma oraz zapewniona maksymalna ilość ruchu i dobre warunki bytowe. Dobry stan psychiczny zwierzęcia to również szansa na długie życie pupila.

Najczęstsze choroby

Choroby dotykające amstaffów mogą być wrodzone (genetyczne) lub powstałe na skutek urazu albo z powodu zaniedbań właściciela. Do wrodzonych należą:

• miotonia (nagłe bolesne sztywnienie mięśni zwykle po wysiłku, oznaczające się widocznymi wgłębieniami),
• zwichnięcie soczewki oka,
• zerwanie krzyżowego więzadła (powstać może na skutek urazu),
• krwiaki na małżowinie ucha (bolesne),
• atopia (uczulenie na kurz, pyłki traw i drzew, środki chemiczne stosowane w domu powodujące zmiany skórne),
• dysplazja stawu biodrowego (może także być spowodowana urazem),
• nietolerancja pokarmowa na niektóre składniki pożywienia,
• dysplazja mieszków włosowych (łysienie),
• dysplazja stawu łokciowego (również może wystąpić z powodu urazów).

Z powodu zaniedbań można wymienić szeroko rozpowszechnione u tych psów przeziębienia. Często psy tej rasy przeziębiają się, zwłaszcza gdy jest duża rozbieżność temperatur na dworze i w domu. Nie należy doprowadzać do wyziębienia organizmu zwierzaka.

Stanie z nim na zimnym dworze i rozmawianie z kolegą to rychłe doprowadzenie pupila do choroby górnych dróg oddechowych (katar, kaszel). Jeśli bierzesz psa na spacer, zapewnij mu ruch, zajmij się nim poprzez zabawę, a na spotkanie z przyjaciółmi wybierz się bez zwierzaka.

Zalety i wady tej rasy

Amstaff jest psem bardzo inteligentnym. Cechuje go silne przywiązanie do właściciela oraz chęć bycia pupilem dla wszystkich domowników. To pies bardzo oddany, kochający i bardzo posłuszny, Chętnie spełnia wszystkie polecenia.

Lubi się bawić. Chce być traktowany na równi ze wszystkimi domownikami. Nie znosi rozłąki. Wymaga nieustannej uwagi ze strony właściciela. To idealne zwierzę dla osoby samotnej, potrzebującej stałej obecności czworonożnego towarzysza. Pies potrzebuje dużo ruchu, spacerów i biegów. Świetnie zatem odnajduje się także w dużej rodzinie, gdy zawsze ktoś z członków rodziny zwraca na niego swoją uwagę.

Amerykański stafffordshire terier to świetny obrońca i stróż. Jest odważny i dla swego pana zrobi wszystko. Potrafi szybko biegać i zwinnie zmieniać tor biegu, robić nagłe zwroty wokół własnej osi. Uwielbia zabawy. Ze względu na masę jest bardzo silny. Lubi współpracować i się uczyć.

Wady to przede wszystkim choroby genetyczne, które wcale nie muszą wystąpić. Jeśli zaś chodzi o charakter, to nie nadaje się on dla niedoświadczonego właściciela. Trudny jest bowiem do ułożenia. Wymaga od właściciela dużo spokoju i cierpliwości, zrozumienia i umiejętności odgadywania jego potrzeb.

Źle socjalizowany amstaff może przynieść domownikom sporo kłopotów i niebezpiecznych sytuacji. Może zrodzić się w nim agresja, gdy prowadzony jest w sposób niezrównoważony chaotyczny i nieprzemyślany.

Jakie wymagania ma ta rasa i ile potrzebuje ruchu?

Amstaff to pies, który potrzebuje bardzo dużo ruchu. Na podwórku musi się wyszaleć (co najmniej 3 godziny dziennie), by po przyjściu do domu mógł być spokojny. Trzygodzinny intensywny pobyt na spacerze to dostateczna doza wysiłku dla pupila.

Jest on urodzonym sportowcem, zatem jeśli i Ty uwielbiasz sporą dawkę świeżego powietrza połączoną z biegami, grą np. w piłkę i inne sporty, do których zaprosisz swego pupila, pies tej rasy będzie dla Ciebie idealny.

Terier amerykański staffrordshire potrzebuje wnikliwej socjalizacji z innymi psami, kotami i innymi zwierzętami oraz ludźmi. Jeśli Twoja rodzina jest wielopokoleniowa, masz w domu inne zwierzęta, poproś hodowcę, który będzie przez pierwsze tygodnie zajmował się socjalizowaniem wybranego przez Ciebie psa, aby uczył czworonoga obycia z innymi zwierzętami i osobami w różnym wieku.

Czy te psy tolerują inne zwierzęta i dzieci?

Amstaff to świetny kompan dla dzieci, ale po prawidłowej socjalizacji. Pomimo iż pies jest posłuszny wobec małolatów, musisz zapewnić dzieciom stały nadzór dorosłej osoby.

Z innymi zwierzętami amerykański staffordshire terier doskonale dogaduje się po uprzedniej socjalizacji. W innym przypadku będzie swych „braci” przepędzał, szczerzył na nich kły itp.

Po kupieniu szczeniaka wybierz się z nim do szkoły dla psów, gdzie dowiesz się, jak masz psa prowadzić, by prawidłowa socjalizacja, którą szczeniak przeszedł w swoim pierwszym domu, była niezaprzepaszczona, a wzmocniona.